کنز مخفی: مباحثی پیرامون زیارت عاشورا صفحه 144

1- 223. شفاء الصدور فی شرح زیارت العاشوراء، ص 51 - 53، چاپ قدیم و جدید، ص 91.

2- 224. شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج 20، حکمت 954.

و شاید از همین نظر مشهور فتوی داده اند به جو از نقل موتی(1) برای اماکن خاصه با قطع نظر از ادله که اقامه فرمودند.

سوم

مجلسی (قده) نقل می کند که مرحوم علی بن محمد نقل کرده که: من ماهی یک مرتبه به زیارت حضرت سید الشهداعلیه السلام می رفتم. ولی مدتی بود که به علت پیری و رنجوری ترک نموده بودم، پس از مدتی به زیارت رفتم و بعد از طی چند روز راه و تعب و رنج بسیار رسیده و زیارت کرده و دو رکعت نماز خواندم و پس از آن خوابیدم و در خواب دیدم مولای خود حسین بن علی علیه السلام را که به من فرمودند: برای چه در حق من جفا کردی و به زیارت من نمی آئی؟ و ترک احسان - که عبارت از زیارت باشد - نمودی؟

عرض کردم: ای آقا و ای سید! من به واسطه پیری و شکسته احوالی بوده و حال گفتم شاید آخر عمر باشد به زیارت شما بیایم و اینک یادم آمد روایتی از شما نقل می کنند که شما فرموده اید هر که در حال حیات مرا زیارت نماید پس از مردن به زیارت او خواهید رفت.

آیا این نقل صحت دارد؟ میل دارم که از زبان خود شما بشنوم.

فرمودند: بلی. گفته ام این حدیث را با زیادتر و آن زیاده این است که بعد از مردن به زیارت زائرم می روم ولو آن که در جهنم باشد و او را نجات می دهم و داخل بهشت می نمایم.(2)