کنز مخفی: مباحثی پیرامون زیارت عاشورا صفحه 43

1- 68. نک: الوسائل، ابواب الحج، باب 7، ح 1.

است. و آن ها می توانند مطابق نصّ صریح قرآن «لَا رَطْبٍ وَلَا یابِسٍ إِلَّا فِی کِتابٍ مُّبِینٍ»(1) هر چیزی را از آن استفاده کنند؛ زیرا قرآن برآنها نازل شده و ما نمی توانیم از آن استنباط نماییم.

و همین اشکال را ابن ابی یعفور بر حضرت صادق علیه السلام نمود و همان جواب را شنید. چنانچه در دفع اشکال دوم بیان خواهم نمود.

علاوه بر این که در قرآن هم اشاره کرده که من اجرت رسالتم را مگر مودّت به اقربایم چیزی نمی خواهم.(2)

و بدیهی است که محبّت و مودّت به مردگان چنانچه عادت هر قومی است، مراوده بر قبور مردگان و بذل اموال و اطعمه از برای آنها و عبادت و طلب مغفرت کردن برای آنها بر حسب مسلک و مرام خود حتی آن شخصی که اعتقاد به مبدأ و معاد ندارد، اگر به پدر مرده او لعنت فرستند برآشفته خواهد گردید، ولی اگر او را به نیکی یاد کنند، مسرور خواهد شد و این را ما زیارت می گوئیم. و از این جهت هم در قرآن ذکر شده ولی در نتیجه توّهم فاسد بعضی از محدثین از دست رفته است. و در هر صورت، اشکال عدم تعرض قرآن بی مورد است.

اما جواب از اشکال دو

اولاً قبول نداریم که زیارت سید الشهداءعلیه السلام واجب نباشد چنانچه در انوار سابقه معلوم شد که جماعتی