- مقدّمه محقّق 1
- آشنایی با مؤلّف 2
- رفع دو اشکال 41
- اما جواب از اشکال اوّل 42
- اما جواب از اشکال دو 43
- مقصد اوّل 63
- اوّل 114
- در بیان شرطیت نماز زیارت عاشورا 114
- دوم 119
- سوم 120
- چهارم 121
- پنجم 121
- چند قضیه راجع به زیارت ایشان 139
- اوّل 139
- دوم 141
- سوم 144
- پنجم 145
- قسمت اول 152
- قسمت دوم 159
- قسمت سوم 168
- قسمت چهارم 177
1- 107. اللهوف علی قتلی الطفوف، با تحقیق و تقدیم شیخ فارس تبریزیان، ص 83.
2- 108. خوار، بی یاور.
3- 109. مسیو ماربین.
4- 110. تنزیه الانبیاء، ص 231 و 228، چاپ دوم، دارالاضواء.
و اما مقاصد
مقصد اوّل
در شرطیت قصد قربت است در زیارت عاشورا.
به بیان این که اوامر دو قسم است:
یکی امتثال آنها مشروط است به قصد قربت، مانند نماز و روزه و خمس و زکات که اگر بدون قصد قربت و یا به دواعی دیگر باشد عمل باطل است.
قسم دیگر تنها ایجاد متعلق امر لازم است به هر خیال و داعی باشد مانند ادای دین و امثال وی که واجب است دین مردم را ادا نماید ولو برای خوش حسابی باشد. و این قسم را واجب توصلی نامند و اگر چه به قصد قربت بیاورد هم عبادت کرده و هم ادای دینی نموده است ولی اگر قصد قربت هم نداشته باشد صحیح است منتهی ثواب نبرده.
و حقیر ندیدم کسی را که متعرض این مسأله شده باشد در رساله های خود.
و این نکته نیز معلوم گردد که محل کلام غیر وضو و دعا و غسل و سجده و نماز وی است چه آن که در عبادیت آنها شکی نیست بلکه محل کلام در خود زیارت و لعن و سلام آن است.