امام حسین علیه السلام وارث انبیاء (شرح زیارت وارث) صفحه 307

نخل بیاویزد. گویی تو از اُمّت پیامبر نیستی و او هم از تو نیست [که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: هر کس بیگانه ای را جزو خاندان قومی حساب کند که نسبش آن نیست ملعون است.]

آیا تو همان نیستی که زیاد بن سمیه به تو نوشت: حَضْرَمیان، بر دین علی هستند. و تو به او نوشتی:«اُقْتل مَن کان علی دین علیٍ و رایه» هر کس بر دین و اندیشه علی است او را بکش. و او هم به فرمان تو آنان را کشت و مُثله کرد؟!!

دین علی، دین محمد است که بر سرِ آن با پدرت می جنگید . کسی که با بستن خود به آیین او، بر این جایگاه نشسته ای و اگر او نبود، برترین شرف تو، زحمت ترتیب دادن دو سفر( زمستانی و تابستانی قریش) در طلب شراب بود.(1)

گفته ای: به خودت و دین امّت بیندیش و اجتماع و اُلفت امت را نشکن و مردم را به فتنه بازنگردان.

فلا اَعْلَمُ فتنهً علی الامَه أعْظَمَ مِن ولایتک علیها و لا اَعْلَمُ نظراً بنفسی و دینی اَفْضَلُ مِن جهادک.

من فتنه ای بزرگ تر از فرمان روایی تو بر این امت نمی شناسم و برای خودم و دینم، رأیی برتر از جهاد با تو نمی دانم، اگر جهاد کنم مایه نزدیکی من به پروردگار م است و اگر آن را واگذارم گناهی است که باید از آن استغغار کنم و از خداوند می خواهم که به درست ترین کار موفّقم بدارد ... .(2)

خواستگاری یزید از دختر عبدالله بن جعفر و مبارزه امام حسین با این عوام فریبی

ابن شهر آشوب درمناقب آل ابی طالب می نویسد: معاویه به مروان- که فرماندار او در حجاز بود- نامه نوشت و به او دستور داد تا از ام کلثوم دختر عبد اللّه بن جعفر و (حضرت زینب کبری سلام الله علیها ) برای یزید خواستگاری کند، مروان نزد عبد اللّه بن جعفر آمده او را از فرمان معاویه آگاه کرد. عبد اللّه گفت: ازدواج امّ کلثوم با من نیست، با سرور ما امام حسین علیه السلام است که دایی اوست.