امام حسین علیه السلام وارث انبیاء (شرح زیارت وارث) صفحه 320

شده ای که مورد لعن رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم قرار گرفتی با اینکه هنوز در صُلب پدر خود حکم بن ابی عاص بودی برای کسی که رسول خدا نفرینش کرده باشد چیزی جز اینکه به بیعت یزید دعوت کند ممکن نیست.

سپس حضرت فرمود: از من دور شو ای دشمن خدا، ما خاندان رسول خداییم و حق در ماست و زبان ما به حق گویاست. از رسول خدا شنیدم که فرمود:

الخلافه محرّمهٌ علی آل ابی سفیان و علی الطلقاء ابناء الطلقاء. فاذا رایتم معاویه علی منبری فابقروا بطنه

خلافت بر دودمان ابو سفیان و طلقاء(1) و فرزندان طلقاء حرام است. اگر معاویه را بر منبر من دیدید شکمش را پاره کنید.

به خدا سوگند اهل مدینه او را بر منبر جدّم دیدند و به فرمان رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم عمل نکردند، از این رو خدا آنان را به فرزندش یزید گرفتار کرد. خدا عذابش را در آتش زیاد کند.

مروان بن حکم در حالی که خشمگین بود نزد ولید بن عتبه رفت و او را بر آنچه از حسین بن علی شنیده بود آگاه کرد. ولید نامه ای به یزید نوشت و مطالب را به آگاهی یزید رساند. یزید در جواب نامه به ولید نوشت: از مردم مدینه بیعت بگیر و همراه پاسخ نامه سر حسین را برایم بفرست.(2)

پیروی یزید از عمر در کشتن کسانی که از بیعت سرباز می زنند

علامه امینی در الغدیر روایت ذیل را از بلاذری(3) عالم اهل سنت نقل می کند:

امیرالمؤمنین علی علیه السلام در روز شورا با عثمان بیعت نکرد، پس از اینکه عبدالرحمن بن عوف و دیگر اصحاب شورا با وی بیعت کردند. آن حضرت ایستاده بود، پس نشست و عبدالرحمن به آن حضرت گفت:

بایع والّا ضَربْتُ عُنَقک ، بیعت کن والّا گردنت را می زنم. و آن روز با هیج یک از آنها جز عبدالرحمن شمشیری نبود، پس گفته شد، علی با خشم و غضب خارج شد و اصحاب شورا خود را به آن حضرت رساندند و

گفتند: بایع والّا جاهدناک، بیعت کن و گرنه با تو می جنگیم...

علامه امینی در ادامه می نویسد:

1- . طُلَقا(آزاد شدگان) به کسانی از مردم مکه گفته می شود که تا فتح مکه، مسلمان نشده بودند و پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم در روز فتح آنان را «آزاد» اعلام کرد در حالی که براساس قوانین اسلام و سنّت عرب آن روز «اسیر» محسوب می شدند و باید به عنوان« بَرده و غلام» همچون غنیمت جنگی بین مسلمانان قسمت می شدند که در این صورت فرزندان و نسل آنها نیز به تَبَع آنها برده شمرده می شدند. ابوسفیان و معاویه جزء همان طلقا بودند.
2- . همان کتب قبل.
3- . الانساب بلاذری، ج 5، ص 22.