امام حسین علیه السلام وارث انبیاء (شرح زیارت وارث) صفحه 331

و این آیه را می خواند: وَالَّذِینَ یَکْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّهَ وَلا یُنْفِقُونَهَا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ؛(1) و کسانی که طلا و نقره را ذخیره و پنهان می سازند و در راه خدا انفاق نمی کنند، به مجازات دردناکی بشارت ده.

پس مروان بن حکم این سخنان را به عثمان رساند، و او غلامش «ناتل» را پیش ابوذر فرستاد وگفت: از آنچه که خبرش به من رسیده است دست بردار. ابوذر گفت: آیا عثمان مرا از خواندن کتاب خدا، و گفتن عیب کسی که امر خدا را ترک کرده، نهی می کند؟! به خدا سوگند راضی کردن خدا با غضب عثمان را بیشتر دوست دارم و برای

من بهتر است از اینکه خدا را با رضایت عثمان غضبناک کنم.

این سخن، عثمان را به خشم آورد اما صبر کرد و چیزی نگفت، (تا اینکه) روزی عثمان گفت: آیا حاکم می تواند از بیت المال بگیرد و چون غنی شد برگرداند؟! کعب الاحبار گفت: اشکال ندارد. ابوذر گفت: ای فرزند زن و مرد یهودی آیا دین ما را به ما می آموزی؟

سپس اباذر گفت: از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم شنیدم که آن حضرت فرمود: چون آل ابی العاص، به سی تن رسیدند مالهای خدا را به ناحق تصرف نموده و در میان خود به نوبت تقسیم کنند و قرآن را به باطل تأویل می کنند و مردمان را به بندگی خود می گیرند و فاسقان و ظالمان را یاور خود قرار می دهند و با صالحان در محاربه و منازعه می باشند.

عثمان گفت: ای گروه صحابه هیچ یک از شما این حدیث را از پیغمبر شنیده اید. همه از برای خوشامد او گفتند: نه نشنیده ایم. عثمان گفت: حضرت علی علیه السلام را حاضر کنید. چون حضرت تشریف آوردند عثمان گفت: ببین این پیر دروغگو چه می گوید؟ حضرت فرمود: بس کن ای عثمان او را به دروغ نسبت نده که من از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم شنیدم که در حق او فرمود: آسمان آبی سایه نیفکنده بر کسی و زمین تیره در بر نداشته سخنگویی را که راستگوتر از ابوذر باشد. پس جمیع صحابه که حاضر بودند، گفتند : والله حضرت علی علیه السلام راست می گوید ما این حدیث را از پیغمبر شنیده ایم.(2)

تبعید ابوذر به شام