- فصل 1: اعمال و آداب مشترک حج، عمره تمتّع و عمره مفرده 1
- مروری بر اعمال 1
- بخش سوم: اعمال و آداب حج 1
- اشاره 1
- احرام 3
- گرمای مکه مرارتی پر ارج 9
- در حال احرام چه کنیم؟ 13
- تلبیه 15
- متن و ثواب تلبیه 15
- ردّ لبیک حرام خوار 23
- به چه کسی لبیک می گوییم؟ 24
- حکمت تلبیه 27
- لبیک دلباختگان به سیدالشهدا علیه السلام 31
- غسل پیش از ورود به مکه ی معظمه 34
- آداب مکه ی مکرمه 34
- سکینه و تواضع در مکه ی مکرمه 35
- لباس حاجی؛ لباسی ساده یا کهنه 42
- تواضع و وقار، ادب زائر کربلا 44
- لباس زائر سیدالشهدا علیه السلام 47
- سجده در مکهّ ی معظمه 48
- ثواب گام زدن تا قبر شریف سیدالشهدا علیه السلام 48
- تسبیح در مکه ی مکرمه 49
- ختم قرآن در مکه ی مکرمه 50
- آداب مسجد الحرام 52
- ورود به مسجد الحرام با سکینه و وقار 52
- غسل 52
- دعای ورود به مسجد الحرام 54
- دعا، هنگام دیدار با کعبه ای معظم 60
- ورود از باب بنی شیبه 61
- نظر به کعبه 63
- نماز در مسجد الحرام 65
- اعمال پر فضیلت، نشانگر تأکید بر مشغولیت به عبادت 66
- تأکید بر مشغولیت به عبادت و جز به خیر سخن نگفتن در کربلا 67
- یاری دادن به همسفران حج: مایه ی برتری یافتن ثواب 69
- توصیه به همکاری و یاری رساندن به زوار سیدالشهدا علیه السلام 70
- آداب نگاهداشتنی برای زائر بیت الله و زائر کربلا 71
- بازگشت، پس از پایان اعمال به همراه شوق ماندن 73
- کراهت اقامت در کربلای معلی و شوق بازگشت هنگام وداع با امام علیه السلام 76
- طواف 79
- فضیلت طواف 79
- طواف های واجب و مستحبی 83
- چرا هفت دور؟ 84
- دعا در حین طواف 87
- اعمال هنگام طواف 87
- صلوات در هنگام طواف 93
- نماز طواف 94
- دعا پس از نماز طواف 95
- نیابت در طواف و نماز طواف 99
- طواف به گرد کعبه ی شش گوشه 106
- تاریخچه ی چاه زمزم 108
- نوشیدن از آب زمزم 108
- استحباب نوشیدن آب زمزم و ریختن آب آن بر صورت و بدن 111
- تقدس ویژه ی آب زمزم 112
- چرایی تلخی و شوری آب زمزم 114
- برتری آب فرات بر زمزم 115
- وجه تسمیه ی صفا و مروه 118
- سعی 118
- حکمت سعی و محبوبیت مسعی 119
- چرا هفت دور؟ 121
- هروله 122
- ثواب سعی 123
- صلوات در هنگام سعی 125
- وقوف بر کوه صفا و ذکر و دعا 126
- سعی در زیارت حضرت سیدالشهدا علیه السلام 128
- فصل2: اعمال مخصوص حج 132
- مروری براعمال واجب حج 132
- آدم مصطفی: نخستین حاجی 133
- صحرای عرفات 136
- وجه تسمیه ی عرفات 136
- حکمت وقوف در عرفات از ظهر تا غروب روز نهم 137
- جلوه های رحمت ربانی در بیابان عرفات 140
- مراتب مغفرت الهی در عرفات 144
- اندک بودن حجاج واقعی 150
- یأس از رحمت خدا بزرگترین جرم 153
- روز عرفه: روز دعا و مسألت 157
- پناه آوردن به خداوند از آتش 162
- دعای عرفه ی حضرت سیدالشهدا علیه السلام 164
- دعا برای امام عصر در صحرای عرفات و روز عرفه 167
- دعای نخست (دعای عرفه ی امام سجّاد علیه السلام در صحیفه ی سجّادیه) 169
- اشاره 172
- دعای دوم (دعای عرفه ی امام سخاد در کتاب شریف اقبال الاعمال) 172
- زیارت حضرت سیدالشهدا علیه السلام در شب و روز عرفه 173
- کربلا در دل عرفات 179
- یادی از مصیبت حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام 184
- «مأزمین» مرز عرفات و مشعر 187
- وقوف در مشعر 187
- وجه تسمیه ی مشعر به «مزدلقه» و «جمع» 192
- دعا و احیاء شب مشعر 193
- وجه تسمیه ی منا 195
- منا 195
- رمی جمره 196
- قربانی 199
- قربانی در حج آدم و ابراهیم علیهما السلام 199
- ثواب قربانی 206
- قبول قربانی 208
- حلق 211
- بازگشت به مکه 212
- یادی از وداع های امام رضا علیه السلام با کعبه 215
- وداع با بیت 215
- از کجا و چگونه وداع کنیم؟ 217
- قبولی حج 222
- اشاره 222
- ورع 223
- حلم 228
- حُسن مصاحبت 229
- بازگشت به وطن 230
- فهرست منابع 233
- دیگر آثار مؤلف 240
منصبی الهی و امام علیه السلام را مؤید به تأیید پروردگار بدانیم در برابر او به خود اجازه ی هیچگونه چون و چرایی ندهیم بلکه با روحیه ی تسلیم به هر فرمانی که او می دهد اقدام نماییم. این شیوه در میان اصحاب ناب و خاصّ اهل بیت علیهم السلام جریان داشته است؛ چنانکه از جناب ابن ابی یعفور نقل شده:
به امام صادق علیه السلام گفتم: «به خدا سوگند اگر اناری را به دو نیم کنید پس بفرمایید که این نصف حرام و این نصف حلال است یقیناً شهادت می دهم که آنچه گفته اید «حلال»، حلال است و آنی که فرموده اید «حرام» حرام است.» پس حضرت فرمودند:
رَحِمَکَ اللهُ رَحِمَکَ اللهُ.(1)
خداوند تو را رحمت کند خداوند تو را رحمت کند.
این شیعه ی خالص، دو نیمه ی یک انار را ظاهراً دارای تفاوتی نمی بیند و هر دو را از یک ریشه و ساقه می نگرد. امّا اطمینان دارد که سخن امام علیه السلام دارای حکمتی می باشد که از او پوشیده است. بدان خاطر که برای امام شأن الهی قائل است. لذا کلام امام را بی هیچ حرف و سخنی می پذیرد؛ به خاطر یقینی که به این جایگاه امام دارد و اطمینانی که به مصونیت ایشان از خطا کرده است که هر دوی اینها ناشی از مقام و موقعیت الهی امامند. امام معصوم نیز مشی او را تأیید می فرمایند.
کربلا در دل عرفات
هر چند حاجی عرفات تن خود را در فاصله ی دور از حرم مولایش می بیند امّا می تواند کبوتر جان خویش را تا آسمان آن شهر عرشی به
1- رجال الکشی، ص 249.