- پیشگفتار 1
- 1- اهمیت سفر از دیدگاه اسلام 6
- 2- تعیین هدف 8
- 3- اخلاص در نیت 10
- 4- زاد و توشه حلال 12
- 5- خداحافظی و حلالیتطلبی 15
- 6- انتخاب مدیر 17
- 7- انتخاب همراه 20
- 8- همراهان شایسته و همشأن 23
- 9- مشوّقان خوبیها 27
- 10- وصیت 28
- 11- غسل 31
- 12- صدقه 34
- 13- آغاز سفر با نماز 36
- 14- دعا هنگام خروج 37
- 15- همراه داشتن دارو 41
- 16- نیازمندیهای سفر 42
- 17- همراه داشتن خوراکی 44
- 18- همراه داشتن تربت حسینی 45
- 19- بدرقه مسافر 47
- 20- پنهانکاری ممنوع 51
- 21- یادآوری نعمتهای خداوند 52
- 22- پرهیز از عجله و شتاب 55
- 23- حفظ دارایی و اثاثیه 57
- 24- پرداخت هزینهها 58
- 25- اخلاق زائران 59
- 26- مهرورزی به مردم 65
- 27- احترام به سالخوردگان 66
- 28- سلام به همسفران 67
- 29- لبخند به همسفران 69
- 30- کمک به همسفران 70
- 31- ناسازگاری ممنوع 75
- 32- آزار نرساندن به همسفران 78
- 33- نادیده گرفتن لغزشها 79
- 34- بازگو نکردن خاطرات تلخ 81
- 35- جوانمردی در سفر 82
- 36- مدارا با بیماران 84
- 37- حلّ مشکلات همسفران 85
- 38- نامهنگاری 88
- 39- شناخت دوست 89
- 40- راههای تحکیم دوستی در سفر 91
- 41- عوامل گسستن دوستیها 93
- 42- بیاعتنایی به اموال دیگران 95
- 43- پرهیز از سوء ظن 96
- 44- رازداری 97
- 45- مواعظ لقمان به مسافران 99
- 46- راهنمای گمشدگان 101
- 47- زینت تشیّع 103
- 48- ایجاد جاذبه 106
- 49- پوشش مناسب 110
- 50- عبادت عاشقانه 112
- 51- اغتنام فرصتها 114
- 52- توجه به اوقات نماز 119
- 53- نماز نیکو 125
- 54- شرکت در نماز جماعت 127
- 55- نظم در صفهای نماز جماعت 130
- 56- رو به قبله نشستن 133
- 57- پرهیز از اسراف 133
- 58- پرهیز از پرخوری و خواب زیاد 136
- 59- مسواک زدن 139
- 60- چند نکته بهداشتی 141
- 61- آداب زیارت 143
- 62- ادب بانوان در زیارت 148
- 63- رعایت وقار در زیارت 149
- 64- زیارت عارفانه 151
- 65- زیارت عاشقانه 155
- 66- زیارت و توفیق الهی 157
- 67- لزوم زیارت امام حسین علیه السلام 158
- 68- پاداش زیارت ابی عبداللَّه علیه السلام 159
- 69- دعا کنندگان به زائران ابی عبداللَّه علیه السلام 161
- 70- دعای امام صادق علیه السلام برای زائران حسینی 163
- 71- محل رفت و آمد فرشتگان 167
- 72- شیوه زیارت ابی عبداللَّه علیه السلام 168
- 73- برکات زیارت 174
- 74- ویژگیهای زائر حسین بن علی علیه السلام 181
- 75- هشدار به زائران 187
- 76- زائر هنگام بازگشت 189
- 77- زیارت روز عاشورا 190
- 78- عزاداری و تعطیلی عاشورا 191
- 79- جان سپردن در این راه 193
- 81- محصول زیارت 196
- 80- تسلیت گویی در مصیبت حسین بن علی علیه السلام 196
- 82- پاداش زیارت امیر مؤمنان علی علیه السلام 199
- 83- پاداش زیارت سایر ائمه مدفون در عراق 199
- 84- هدیه سفر 200
- 85- زیارت مقبول 202
- 86- دعا در بازگشت 204
- 87- اطلاع دادن زمان بازگشت 205
از مجموع این روایات بهخوبی میتوان فهمید که پیشوایان دینی، مردم را از تنها سفر کردن منع و آنان را به مسافرت دستهجمعی ترغیب نمودهاند. بدیهی است کسی که بر اساس ضرورت، گاهی مجبور میشود تنها غذا بخورد یا در خانهای تنها بخوابد و یا تنها سفر کند، هرگز مورد لعن قرار نمیگیرد. بلکه تنها کسانی که میتوانند و چنین نمیکنند، مخاطبان این روایتاند.
اگر نگاهی گذرا به مسافرت در گذشته داشته باشیم، به خوبی مفهوم این توصیهها را درک میکنیم؛ زیرا درگذشته عوامل بسیاری مانند بدی آب و هوا، نبود جادههای مناسب، ناامنی در جادهها، نبود امکانات رفاهی و آب و غذا در طول مسیر، نبود مرکب مناسب و ... جان مسافرانِ تنها را تهدید میکرد، علاوه بر آن، ایجاد اضطراب و وحشت و در نهایت افسردگی، از دیگر نتایج سفرهای فردی بود. بنابراین پیشوایان معصوم علیهم السلام برای پیشگیری از اینگونه عوارض، به مردم توصیه کردهاند تنها مسافرت نکنند.
8- همراهان شایسته و همشأن
انتخاب همسفران شایسته و همشأن، یکی دیگر از آداب سفر است. بنابراین مناسب است کسانی که از نظر