آنکه روح عبادت همان ذکر و یاد خدا ترک غفلت یعنی توجّه دل و دیده به خداست و قرآن می فرماید: «أَقِمِ الصَّلَواهَ لِذِکْرِی»(1).
لذا در اسلام، به آنچه موجب توجه قلبی به خدا و جدایی از مظاهر مادّی می شود، توصیه و تأکید شده است و زیارت آرامگاه رهبران دینی و شخصیت های الهی یکی از راه های مهم توجه قلبی و یاد خدا می باشد؛ البته شیعه به هیچ وجه معتقد نیست که امامان بالذات در برابر خداوند قدرت و استقلال دارند، بلکه معتقدند، پیشوایان دینی با پاکی و صفای باطن که از طریق عبودیت کسب کرده اند به اذن خدا واسطه فیض او هستند، تا جایی که امام علی علیه السلام می فرماید: خدایا برای من این عزت و بزرگواری کافی است که تنها بنده تو باشم؛ «الهی کفی بی عّزاً ان اکون لک عبدا».(2)
زیارت
زیارت از ماده «زَوَر» به معنای قصد، میل، انحراف، دیدار و ملاقات و … می باشد. این واژه دو بار در قرآن (آیه 2 تکاثر و آیه 17 کهف) آمده است.(3)
زیارت در اصطلاح، نوعی انس و تمایل قلبی همراه با حرکت حسی و تکریم و تعظیم شخص زیارت شده می باشد (شاید مرحله
1- 4. سوره طه، آیه 14.
2- 5. بحار الانوار، 77/ 40.
3- 6. مفردات راغب، اقرب الموارد، قاموس القرآن و …