درضیافت ضریح : پژوهشی درباره ی زیارت اهل بیت علیهم السلام صفحه 1

مقدمه

بسم الله الرّحمن الرّحیم

این وجیزه ی ناچیز را از حانب جان نثار امیر مؤمنان و مرزبان کم نظیر حریم تشیع مرحوم علاّمه شیخ عبد الاحسین امینی نجفی به خاک پای آسمان سای سیّده ی دو سرا و بانوی دردانه ی آسمان و زمین بی بی بهار، حضرت فاطمه ی زهرا سلام علیها تقدیم می داریم.

پیش نهاده

بابی انتم و امّی یا آل مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم إنّا لا نملک إلّا اَن نطوف حول مشاهدکم...(1)

پدر و مادرم فدای شما ای آل مصطفی،حداکثر دارایی ما این است که بر گرد قبرهای شما طواف کنیم...

کسی که به بنده بودن خود در پیشگاه الهی معتقد شده باشد، به خوبی می فهمد که هیچ عمل قابل عرضه ای که با انجام آن،حقّ عبودیّت خداوند را ادعا کند؛ در اختیار ندارد. به همین جهت است که به هیچ یک از اعمال خود تکیه و اعتماد نمی کند، بلکه تنها و تنها به فضل خداوند امید می بندد تا او را نجات بخشد و به سعادت ابدی برساند.

امّا «فضل»الهی تجلّیّات مختلفی دارد که همه ی آنها به برکت وجود آل محمّد علیهم السّلام به خلایق می رسد و در این میان زیارت این چهارده نور پاک و مطهّر، جایگاه ویژه و منحصر به فردی دارد، آن گونه که می توان آن را از بالاترین سرمایه های نجات دانست.(2)

زیارت ضریح (3) ایشان ضیافتی است الهی که بهره ی هر زائری از آن بستگی به چهارم.