زیارت : مجموعه مقالات هم اندیشی 1 و 2 صفحه 106

پروردگار» عین توحید و یکتاپرستی است، و سبب پرورش روح تقوا و ایمان است». (1) «کسی که کم‌ترین آشنایی با مسایل روانی و روحیه الگوپذیری انسان داشته باشد، تصدیق خواهد کرد که اگر زایری با توجه و حضور قلب و با عنایت به «محتوای بلند کلمات و جملات زیارات» در حرم آن بزرگواران حضور یابد، در هر جمله‌ای از این زیارات یک درس مهم تربیتی و انسان ساز نهفته است». (2) از این رو، با صراحت و افتخار می‌توان نوشت: پرمحتواترین، زیباترین، واقعی‌ترین و متعالی‌ترین زیارات، زیارات مأثوره شیعی‌اند.

زیارتِ متعارف در تشیّع‌

کوتاه اشاره می‌کنم که زیارتِ متعارف در مذهب تشیّع، شرک نیست. استاد شهید مطهری در این خصوص می‌نویسد: «انبیا و اولیا راه‌های خدا هستند: أَنْتُمُ السَّبِیلُ الْأَعْظَمُ وَ الصِّرَاطُ الْأَقْوَمُ؛ (3) شمایید راه بزرگ و صراط پایدار. آنان علامت‌ها و نشانه‌های سیر الی اللَّه هستند: وَ أَعْلَاماً لِعِبَادِهِ وَ مَنَاراً فِی بِلَادِهِ وَ أَدِلَّاءَ عَلَی صِرَاطِه؛ (4) و نماینده خود برای بندگان و علامت روشن در بلاد عالم و راهنمایان صراط مستقیم خود گردانید.

هادیان و راهنمایان به سوی حق می‌باشند: ... الدُّعَاةِ إِلَی اللَّهِ وَ الْأَدِلَّاءِ عَلَی مَرْضَاةِ اللَّه؛ (5) داعیان به سوی خدا، راهنمایان بر خشنودی خداوند.

پس مسأله این نیست که توسل و زیارت و خواندن اولیا و انتظار، کاری مافوق الطبیعی از آنها شرک است، مسأله چیز دیگر است. اولًا باید بدانیم انبیا و اولیا چنین صفودی در مراتب قرب الهی کرده‌اند که از ناحیه حق تا این حد مورد موهبت واقع شده باشند یا نه؟ از قرآن کریم استفاده می‌شود که خداوند به پاره‌ای از بندگان خود

1- مفاتیح نوین، ص 207.
2- همان.
3- «انْتُمُ الصّراطُ الأقْوَمُ(السَّبِیلُ الأعْظَمُ)» بخشی از زیارت جامعه کبیره.
4- همان.
5- همان.