زیارت : مجموعه مقالات هم اندیشی 1 و 2 صفحه 56

تو امانت‌دار نیستی؟ اگر راستی زیارت می‌کنی معنایش این است که مهم‌ترین ارزش وجودی یک انسان که اولین صفت امام معصوم قرار داده‌ایم مسأله امانت است، همین یک درس تربیت است که من هم به سوی امانت عهدم حرکت کنم.

«أشهد أنک جاهدت فی اللَّه حقّ جهاده»؛ شهادت می‌دهم تو حق جهاد را انجام دادی، یعنی نه تنها جهاد کردی، بلکه آخرین درجه جهاد را انجام دادی، جهاد با نفس، جهاد با دشمن، جهاد در طریق علم، جهاد با جان، با مال، همه انواع جهاد در این کلمه جمع است، یعنی ارزش مقام امام از این جاست، اما اگر من قدمی به سوی جهاد برندارم، نه جهاد با نفس، نه با دشمن، نه جهاد از طریق علم، نه جهاد از طریق عمل، آیا من زایر هستم؟ اگر قدمی برندارم، این زیارت، دروغ است، قلابی است.

«وأتبعت سنن نبیّک»؛ افتخار تو ای امام معصوم این است که تابع سنت‌های رسول اللَّه بودی، تو تابع بودی. اما اگر من که زایر تو هستم تابع هیچ یک از سنت‌ها نباشم، آیا این قابل قبول است؟

این است که می‌گویند: زیارت‌ها باید انسان را تربیت کند و می‌کند، زیارت کار قرآن و نهج البلاغه و دعا را می‌کند و همه اینها بار تربیتی دارد.

سه هدف در زیارت‌

زیارت سه هدف عمده دارد:

هدف اول: تعلیم معارف دینی و الهی: یعنی خدا را معرفی کردن، زیارتنامه‌ها درباره خدا و اوصاف او چه می‌گوید، همچنین معرفت رسول اللَّه و معرفت مقام ولایت، در همین زیارت جامعه کبیره که پنج سلام در آغاز آن هست، در هر کدام از این سلام‌ها مقداری از مقامات امامان معصوم بیان شده است، در این پنج سلام حدود شصت صفت برای امام ذکر می‌شود یعنی مقام ولایت را با شصت صفت بیان می‌کند.

بنابراین زیارت معرفی مقام ولایت است، البته گاهی ما در هنگام خواندن زیارت توجهی به محتوای آن نداریم که در این صورت قطعاً آن اثر تعلیم معرفت الهی و