- پیشگفتار 1
- آداب الحرمین 2
- آداب زیارت 2
- آستانبوسی 3
- آستان 3
- احرام 4
- استطاعت 5
- اذن دخول 5
- التماس دعا 6
- اعتاب مقدّسه 6
- امامزاده 7
- امامباره 7
- امام الحرمین 7
- اوقات زیارتی 8
- اوقاف 9
- ایوان 9
- باب 9
- بالای سر و پایین پا 10
- بانی 11
- بست 11
- بست نشینی 11
- بُقعه 12
- بینالحرمین 13
- بیت 13
- بقیع 13
- پابوسی 14
- تبرّک 15
- تُربت 15
- پنجره فولاد 15
- تَشرُّف 16
- تلّ زینبیّه 17
- توسّل 17
- تولیت 18
- جمکران 19
- جارالله 19
- جنّة البقیع 19
- چاووش خوانی 20
- حائر 20
- حجّ و عمره 21
- حاجّ، حاجی 21
- حَرَم 22
- حرمین شریفین 23
- حرمُ الله 23
- حرم الرّسول 23
- حملهدار 24
- خادم افتخاری 24
- خادم الحرمین 25
- خانه خدا 25
- خطبه خوانی 26
- خُدّام 26
- خیمهگاه 27
- دار 27
- دخیل 27
- رَواق 28
- درگاه 28
- روضه منوّره 29
- زائر 29
- زُوّار 30
- زائر سرا 30
- زَوّار 30
- زیارت 31
- زُوّارکَش 31
- زیارت اربعین 31
- زیارت از دور 32
- زیارت اموات 33
- زیارت امینالله 33
- زیارت جامعه کبیره 34
- زیارت پیاده 34
- زیارت خاصّه، زیارت مخصوص 35
- زیارت خائفانه 35
- زیارتْ قبول 36
- زیارت رجبیّه 36
- زیارت عاشورا 36
- زیارت کربلا 37
- زیارتگاه 37
- زیارت مُطلقه 37
- زیارت مأثور 37
- زیارت واجب و مستحبّ 38
- زیارت ناحیه مقدّسه 38
- زیارتنامه 38
- زیارت نیابی 38
- زیارت وداع 39
- زینبیّه 39
- زیارت وارث 39
- ستون 40
- سامرّا 40
- سَدَنه 40
- سقّاخانه 40
- شفاخانه 41
- شام 41
- سلام 41
- شمع گردانی 41
- عتبات عالیات 42
- ضریح 42
- صحن 42
- طلبیدن 42
- غسل زیارت 43
- عهد 43
- غبار روبی 43
- عَتَبهبوسی 43
- فرّاش 44
- قافله 44
- قبله 44
- کاروان 45
- کاظمین 45
- قُبّه 45
- قصد اقامت 45
- کفشداری 46
- کِشیک 46
- کربلا 46
- کرامات 46
- کعبه 46
- مُجاوِر 47
- گلدسته 47
- کلیددار 47
- گنبد 47
- مَزور 48
- مدینه منوّره 48
- مرقد 48
- مزار 48
- مزار شهدا 48
- مَشهد 49
- مشاهد مشرّفه 49
- مسجدالحرام 49
- مُشبّک 49
- مَقام 50
- مقبره 50
- مَضجَع 50
- مُعتَمِر 50
- نجف اشرف 51
- نقّاره خانه 51
- مکّه 51
- نایبالتّولیه 51
- نایب 51
- وقف 51
- منبر 51
- وادیالسّلام 51
- میقات 51
- نایب الزّیاره 51
- نماز زیارت 51
- مناره 51
توصیه شده که در روز معیّنی آن را بخوانند. به آن زیارت خاصّه گفته می‌شود. مثل زیارتی که در روز اربعین، یا نیمه شعبان خوانده می‌شود. در مقابل زیارت مطلقه است که هر زمان و در هر جا می‌توان آن را خواند.
زیارت رجبیّه
ماه رجب، از ماه‌های با فضیلتی است که زیارت خانه خدا و عمره رجبیّه یا زیارت قبور امامان معصوم، سفارش شده است. زیارت رجبیّه، زیارتنامه‌ای است که در آن ماه خطاب به
سیّدالشهدا (ع) خوانده می‌شود و در کتب دعا آمده است. نام شهدای کربلا در این زیارتنامه ذکر شده است. این زیارتنامه، به خصوص در روز اول نیمه ماه رجب و نیمه ماه شعبان خوانده می‌شود.
زیارت عاشورا
متن زیارتنامه‌ای که در روز عاشورا و در همه ایام سال، خطاب به امام حسین و شهدای کربلا خوانده می‌شود و از امام محمدباقر (ع) روایت شده است و بیشترین تکیه آن بر تولّی و تبرّی و بیزاری از قاتلان امام حسین (ع) و دشمنان اهل‌بیت است. به زیارت امام حسین رفتن در روز عاشورا هم که احیای نام او و حادثه کربلاست، زیارت عاشورا نامیده می‌شود.
زیارتْ قبول
به کسانی که توفیق زیارت حج یا حرم معصومین را یافته‌اند، از سوی دیگران گفته می‌شود: زیارت قبول، یا «تَقَبّل الله» یعنی خدا قبول کند. زیارت مثل هر عمل عبادی و اطاعت که از سوی بنده انجام گیرد، وقتی ارزشمند است که مورد قبول و پذیرش خدا قرار گیرد. خدا هم اعمال نیک را از پاکان و اهل تقوا و اخلاص می‌پذیرد. پس «قبولی زیارت» مسأله مهمّی است که برای زائر درخواست می‌شود. معمولًا وقتی به کسی می‌گویند: قبول