- پیشگفتار 1
- آداب الحرمین 2
- آداب زیارت 2
- آستانبوسی 3
- آستان 3
- احرام 4
- استطاعت 5
- اذن دخول 5
- التماس دعا 6
- اعتاب مقدّسه 6
- امامزاده 7
- امام الحرمین 7
- امامباره 7
- اوقات زیارتی 8
- اوقاف 9
- باب 9
- ایوان 9
- بالای سر و پایین پا 10
- بانی 11
- بست 11
- بست نشینی 11
- بُقعه 12
- بینالحرمین 13
- بیت 13
- بقیع 13
- پابوسی 14
- تبرّک 15
- تُربت 15
- پنجره فولاد 15
- تَشرُّف 16
- تلّ زینبیّه 17
- توسّل 17
- تولیت 18
- جمکران 19
- جنّة البقیع 19
- جارالله 19
- چاووش خوانی 20
- حائر 20
- حجّ و عمره 21
- حاجّ، حاجی 21
- حَرَم 22
- حرمین شریفین 23
- حرمُ الله 23
- حرم الرّسول 23
- حملهدار 24
- خادم افتخاری 24
- خادم الحرمین 25
- خانه خدا 25
- خطبه خوانی 26
- خُدّام 26
- خیمهگاه 27
- دار 27
- دخیل 27
- رَواق 28
- درگاه 28
- روضه منوّره 29
- زائر 29
- زائر سرا 30
- زُوّار 30
- زَوّار 30
- زُوّارکَش 31
- زیارت 31
- زیارت اربعین 31
- زیارت از دور 32
- زیارت اموات 33
- زیارت امینالله 33
- زیارت جامعه کبیره 34
- زیارت پیاده 34
- زیارت خاصّه، زیارت مخصوص 35
- زیارت خائفانه 35
- زیارتْ قبول 36
- زیارت رجبیّه 36
- زیارت عاشورا 36
- زیارت کربلا 37
- زیارتگاه 37
- زیارت مُطلقه 37
- زیارت مأثور 37
- زیارت واجب و مستحبّ 38
- زیارت ناحیه مقدّسه 38
- زیارت نیابی 38
- زیارتنامه 38
- زیارت وداع 39
- زینبیّه 39
- زیارت وارث 39
- ستون 40
- سَدَنه 40
- سقّاخانه 40
- سامرّا 40
- شام 41
- سلام 41
- شفاخانه 41
- شمع گردانی 41
- عتبات عالیات 42
- صحن 42
- طلبیدن 42
- ضریح 42
- غسل زیارت 43
- عهد 43
- غبار روبی 43
- عَتَبهبوسی 43
- فرّاش 44
- قافله 44
- قبله 44
- کاروان 45
- کاظمین 45
- قُبّه 45
- قصد اقامت 45
- کفشداری 46
- کِشیک 46
- کربلا 46
- کعبه 46
- کرامات 46
- مُجاوِر 47
- گلدسته 47
- کلیددار 47
- گنبد 47
- مَزور 48
- مدینه منوّره 48
- مرقد 48
- مزار شهدا 48
- مزار 48
- مَشهد 49
- مسجدالحرام 49
- مشاهد مشرّفه 49
- مُشبّک 49
- مُعتَمِر 50
- مَضجَع 50
- مقبره 50
- مَقام 50
- نایب الزّیاره 51
- نماز زیارت 51
- مناره 51
- میقات 51
- نقّاره خانه 51
- نجف اشرف 51
- مکّه 51
- وادیالسّلام 51
- منبر 51
- نایبالتّولیه 51
- نایب 51
- وقف 51
در مقابل «زیارت خاصّه» است، یعنی زیارتی که مخصوص روز خاصّ نیست و قیدی ندارد. مثلًا امام حسین (ع) یا حضرت علی (ع) را به آن متن زیارتی، در هر جا و هر روز می‌توان زیارت کرد و ثواب برد.
زیارت ناحیه مقدّسه
مقصود از «ناحیه مقدّسه»، یعنی طرف و سمت و سوی امام معصوم. زیارت خاصّی که خطاب به امام حسین و شهدای کربلاست و از امام عسکری و به قولی از امام زمان نقل شده است، «زیارت ناحیه مقدسه» نام دارد که در آن به یکایک
شهدای کربلا سلام داده شده است.(1) خیلی‌ها با این نیّت که آن از ناحیه مقدسه حضرت مهدی (ع) خطاب به جدّش سیدالشهدا (ع) صادر شده است، آن را می‌خوانند.
زیارتنامه
متنی که هنگام زیارت یکی از معصومین خطاب به آنان خوانده می شود. مثل زیارت عاشورا، زیارت جامعه کبیره و ...، به کتابچه و جزوه‌ای هم که مشتمل بر این متن باشد و در حرم‌ها خوانده شود «زیارتنامه» گفته می‌شود. این متن گاهی از امامان روایت شده است، گاهی هم از علما و بزرگان دین. به برگه جواز عبور از مرز در سفرهای زیارتی هم زیارتنامه می‌گویند.
زیارت نیابی
گاهی زائر، از طرف خودش زیارت می‌کند، گاهی به نیابت از کس دیگر (چه مرده، چه زنده) و ثواب آن را هدیه به آن شخص می‌کند. به چنین زیارتی، زیارت نیابی گفته می‌شود (به نایب الزیاره مراجعه شود).
زیارت واجب و مستحبّ
زیارت خانه خدا برای کسی که استطاعت مالی
1- متن آن در بحار الأنوار، ج 98 ص 269 آمده است.