- پیشگفتار 1
- آداب الحرمین 2
- آداب زیارت 2
- آستانبوسی 3
- آستان 3
- احرام 4
- اذن دخول 5
- استطاعت 5
- التماس دعا 6
- اعتاب مقدّسه 6
- امامزاده 7
- امام الحرمین 7
- امامباره 7
- اوقات زیارتی 8
- اوقاف 9
- ایوان 9
- باب 9
- بالای سر و پایین پا 10
- بانی 11
- بست 11
- بست نشینی 11
- بُقعه 12
- بینالحرمین 13
- بیت 13
- بقیع 13
- پابوسی 14
- تبرّک 15
- تُربت 15
- پنجره فولاد 15
- تَشرُّف 16
- تلّ زینبیّه 17
- توسّل 17
- تولیت 18
- جمکران 19
- جارالله 19
- جنّة البقیع 19
- چاووش خوانی 20
- حائر 20
- حجّ و عمره 21
- حاجّ، حاجی 21
- حَرَم 22
- حرمین شریفین 23
- حرمُ الله 23
- حرم الرّسول 23
- خادم افتخاری 24
- حملهدار 24
- خادم الحرمین 25
- خانه خدا 25
- خطبه خوانی 26
- خُدّام 26
- خیمهگاه 27
- دخیل 27
- دار 27
- درگاه 28
- رَواق 28
- روضه منوّره 29
- زائر 29
- زائر سرا 30
- زُوّار 30
- زَوّار 30
- زُوّارکَش 31
- زیارت 31
- زیارت اربعین 31
- زیارت از دور 32
- زیارت اموات 33
- زیارت امینالله 33
- زیارت جامعه کبیره 34
- زیارت پیاده 34
- زیارت خائفانه 35
- زیارت خاصّه، زیارت مخصوص 35
- زیارتْ قبول 36
- زیارت رجبیّه 36
- زیارت عاشورا 36
- زیارت کربلا 37
- زیارتگاه 37
- زیارت مُطلقه 37
- زیارت مأثور 37
- زیارت واجب و مستحبّ 38
- زیارت ناحیه مقدّسه 38
- زیارت نیابی 38
- زیارتنامه 38
- زیارت وداع 39
- زینبیّه 39
- زیارت وارث 39
- ستون 40
- سَدَنه 40
- سقّاخانه 40
- سامرّا 40
- شام 41
- سلام 41
- شمع گردانی 41
- شفاخانه 41
- عتبات عالیات 42
- صحن 42
- طلبیدن 42
- ضریح 42
- غسل زیارت 43
- عهد 43
- غبار روبی 43
- عَتَبهبوسی 43
- فرّاش 44
- قافله 44
- قبله 44
- کاروان 45
- کاظمین 45
- قُبّه 45
- قصد اقامت 45
- کفشداری 46
- کِشیک 46
- کربلا 46
- کعبه 46
- کرامات 46
- گلدسته 47
- مُجاوِر 47
- کلیددار 47
- گنبد 47
- مَزور 48
- مدینه منوّره 48
- مرقد 48
- مزار 48
- مزار شهدا 48
- مشاهد مشرّفه 49
- مَشهد 49
- مُشبّک 49
- مسجدالحرام 49
- مقبره 50
- مُعتَمِر 50
- مَضجَع 50
- مَقام 50
- نایب الزّیاره 51
- میقات 51
- نماز زیارت 51
- مناره 51
- نقّاره خانه 51
- نجف اشرف 51
- مکّه 51
- وادیالسّلام 51
- منبر 51
- نایب 51
- نایبالتّولیه 51
- وقف 51
مراسم ویژه‌ای که در حرم‌های مطهّر، در روزهای عید یا مناسبت‌های خاص برگزار می‌شود و خدّام حرم و متولّیان آستانه، قندیل‌ها و شمع‌دان‌های روشن را با احترام دست به دست می‌گردانند.
صحن
حیاط و محوطه وسیع میان خانه و حرم‌ها و مساجد، عرصه و میدان. در اماکن مذهبی، اغلب از درِ ورودی تا بقعه اصلی و شبستان‌ها، حیاط و محوّطه روبازی است که صحن نامیده می‌شود و از آن برای اجتماعات عظیم یا نماز جماعت یا هیئت‌های مذهبی استفاده می‌شود. گاهی یک حرم مقدس مثل حرم رضوی، چندین صحن با نام‌های مختلف دارد.
ضریح
به معنای قبر، یا اتاقک چوبی یا فلزّی است که به صورت مشبّک روی قبر یک امام، امامزاده یا شهید می‌گذارند. در حرم‌های معصومین، ضریح معمولًا پوششی از مس، نقره و طلا دارد و بر روی آن کارهای هنری و نقش و نگار تزیینی انجام می‌شود و زائران هنگام زیارت آن را می‌بوسند و تبرّک می‌جویند.
طلبیدن
کنایه از عنایت خدا و پیامبر و اهل بیت، برای توفیق زیارت. بعضی معتقدند که امامان باید انسان را بطلبند تا زائر به زیارت و پابوسی ائمه مشرّف شود.
عتبات عالیات
جمع عَتَبه، به معنای آستانه و درگاه. در اصطلاح، به حرم معصومین و امامزادگان که دارای بقعه و درگاه و آستانه ا ست، عتبه گویند و عتبه‌بوسی یعنی زیارت. وقتی گفته می‌شود «عتبات عالیات»، مقصود حرم‌های مقدّس و والایی است که از سرزمین عراق است، مثل نجف و کربلا و