- پیشگفتار 1
- آداب الحرمین 2
- آداب زیارت 2
- آستانبوسی 3
- آستان 3
- احرام 4
- اذن دخول 5
- استطاعت 5
- التماس دعا 6
- اعتاب مقدّسه 6
- امامزاده 7
- امام الحرمین 7
- امامباره 7
- اوقات زیارتی 8
- اوقاف 9
- ایوان 9
- باب 9
- بالای سر و پایین پا 10
- بانی 11
- بست 11
- بست نشینی 11
- بُقعه 12
- بینالحرمین 13
- بیت 13
- بقیع 13
- پابوسی 14
- پنجره فولاد 15
- تُربت 15
- تبرّک 15
- تَشرُّف 16
- تلّ زینبیّه 17
- توسّل 17
- تولیت 18
- جمکران 19
- جنّة البقیع 19
- جارالله 19
- چاووش خوانی 20
- حائر 20
- حاجّ، حاجی 21
- حجّ و عمره 21
- حَرَم 22
- حرمین شریفین 23
- حرمُ الله 23
- حرم الرّسول 23
- خادم افتخاری 24
- حملهدار 24
- خادم الحرمین 25
- خانه خدا 25
- خُدّام 26
- خطبه خوانی 26
- دخیل 27
- دار 27
- خیمهگاه 27
- درگاه 28
- رَواق 28
- روضه منوّره 29
- زائر 29
- زُوّار 30
- زَوّار 30
- زائر سرا 30
- زُوّارکَش 31
- زیارت 31
- زیارت اربعین 31
- زیارت از دور 32
- زیارت اموات 33
- زیارت امینالله 33
- زیارت جامعه کبیره 34
- زیارت پیاده 34
- زیارت خاصّه، زیارت مخصوص 35
- زیارت خائفانه 35
- زیارتْ قبول 36
- زیارت عاشورا 36
- زیارت رجبیّه 36
- زیارت کربلا 37
- زیارتگاه 37
- زیارت مأثور 37
- زیارت مُطلقه 37
- زیارت واجب و مستحبّ 38
- زیارت ناحیه مقدّسه 38
- زیارت نیابی 38
- زیارت‌نامه 38
- زیارت وداع 39
- زینبیّه 39
- زیارت وارث 39
- سامرّا 40
- سقّاخانه 40
- ستون 40
- سَدَنه 40
- سلام 41
- شام 41
- شفاخانه 41
- شمع گردانی 41
- عتبات عالیات 42
- ضریح 42
- طلبیدن 42
- صحن 42
- عهد 43
- غسل زیارت 43
- غبار روبی 43
- عَتَبهبوسی 43
- فرّاش 44
- قافله 44
- قبله 44
- قصد اقامت 45
- قُبّه 45
- کاروان 45
- کاظمین 45
- کِشیک 46
- کرامات 46
- کفشداری 46
- کعبه 46
- کربلا 46
- مُجاوِر 47
- گلدسته 47
- کلیددار 47
- گنبد 47
- مَزور 48
- مدینه منوّره 48
- مرقد 48
- مزار 48
- مزار شهدا 48
- مَشهد 49
- مسجدالحرام 49
- مُشبّک 49
- مشاهد مشرّفه 49
- مَقام 50
- مقبره 50
- مُعتَمِر 50
- مَضجَع 50
- نجف اشرف 51
- نقّاره خانه 51
- مکّه 51
- منبر 51
- نایب 51
- نایبالتّولیه 51
- وقف 51
- نایب الزّیاره 51
- میقات 51
- وادیالسّلام 51
- نماز زیارت 51
- مناره 51
مدینه منوّره
شهر مقدّسی که حرم پیامبر خدا و قبرستان بقیع در آنجاست. نام قبلی آن یثرب بوده که پس از هجرت پیامبر به آنجا به مدینةالنبی، سپس به مدینه شهرت یافت. پیامبر ده سال از عمر شریف خود را در این شهر گذراند. شهری بافضیلت است و به زیارت آن و نماز در مسجدالنبی بسیار توصیه شده و زادگاه امامان اهل‌بیت: و محلّ زندگی آنان بوده است. قبر مطهر امام حسن مجتبی، امام سجاد، امام باقر و امام صادق: در قبرستان بقیع قرار دارد.
مرقد
آرامگاه. از ریشه «رُقود» است به معنای خوابیدن. قبر هر کس محلّ خواب ابدی اوست تا برپایی قیامت. به مدفن امامان و عالمان و شهیدان مرقد گفته می‌شود.
مزار
زیارتگاه، محلّ زیارت، حرم و بقعه امامان و امامزادگان و شهدا که مردم به دیدن آن می‌روند. به قبرستان و قبری هم که در شهرها و روستا وجود دارد مزار گفته می‌شود و مردم شب‌های جمعه و روز جمعه بر سر مزار می‌روند و برای مردگان خود فاتحه می‌خوانند. مزار به کتابِ زیارت هم گفته می‌شود. تعدادی از علمای شیعه کتاب‌هایی به نام مزار تألیف کرده‌اند که زیارت‌نامه ها را در بردارد و به نام «کتاب المزار» مشهور است، مثل مزار مشهدی، مزار شیخ مفید، مزار قطب راوندی و ...
مزار شهدا
محلّ دفن شهدا که زیارت می‌شود. به هر زیارتگاهی می‌توان مزار گفت. رفتن به زیارت قبور شهدا و سلام و فاتحه بر آنان مستحب است و سبب زنده نگه داشتن نام و راه آنان می‌شود. تربت شهدا و خاک شهدا هم گفته می‌شود.
مَزور
یعنی کسی که زیارت می‌شود. زائر زیارت کننده است و مزور، زیارت شده. به خود مزاری هم که زیارت می‌شود مزور می‌توان گفت.