رواق عصمت: شرحی بر زیارتنامه حضرت فاطمه معصومه علیها السلام صفحه 199

به همان معنایی که پیش از این به آن اشاره شد و امام صادق علیه السلام افزون بر زیارت حضرت معصومه علیها السلام در زیارت حضرت رضا علیه السلام(1) و صلوات بر خود آن حضرت(2) «صادق بارّ أمین» خوانده شده است. و در پاره ای از زیارات دیگر آن حضرت «صادق بارّ» خوانده شده است.(3)

الامین

الامین

واژه «امین» در زبان صفت مشبهه است و به معنای امانت دار قوی، کسی که بر او اعتماد می کنند و از او ایمن هستند، آن که از او بیم ندارند، بی ترس(4) و در قرآن 14 بار به همین معانی و بیشتر به معنای کسی که خیرخواه است و از رسالت الهی خود مطئمن است، به کار رفته است.

به طور کلّی در روایات «امین» لقب کسی است که رسالت مهم و خطیر دینی و وحیانی را بردوش او گذارده اند و بر طبق تتبع انجام شده این واژه در روایات بیش از همه درباره جبرئیل امین و پیامبر بزرگ اسلام به کار رفته است. گروهی از پیامبران بزرگ الهی و همه ائمّه علیهم السلام واژه امین به کار رفته است.(5)

1- 1. همان.
2- 2. بحارالانوار، ج 102، ص 47 و ج 94، ص 76؛ مفاتیح الجنان، صلوات بر ائمّه .
3- 3. بحارالانوار، ج 102، ص 47 و 266.
4- 4. المصباح المنیر، ص 20؛ فرهنگ جامع نوین، ج 1، ص 49؛ قاموس قرآن، ج 1، ص 123 و...
5- 5. ر.ک: المعجم المفهرس لالفاظ احادیث بحارالانوار، ج 17 ص 622. چنانچه در زیارت جامعه صغیره آمده: «السلام علی امناء اللّه».