رواق عصمت: شرحی بر زیارتنامه حضرت فاطمه معصومه علیها السلام صفحه 48

رقم زد و محور شدن و پایگاه شدن آن را ماندگار ساخت.

به طور فشرده هجرت حضرت معصومه علیها السلام به قم و دفن ایشان در این شهر مقدس یک حادثه تصادفی نبود، بلکه از پدیده های مهم آن دوران بود که با دقت بسیار آن را برنامه ریزی کرده بودند؛ در واقع می توان هجرت ایشان را به مهاجرت حضرت رضا علیه السلام به مرو و از پاره ای زوایا به هجرت امیرمؤمنان از مدینه به کوفه و به هجرت پیامبر خدا از مکه به مدینه تشبیه کرد. تحلیل دقیق تر اوضاع و احوال آن روزگار و علل هجرت ایشان به قم پژوهش های گسترده و مشروح تری را می طلبد که این مختصر گنجایش آن ها را ندارد.

غروب خورشید در دیار عاشقان

غروب خورشید در دیار عاشقان

هفده روز از توقف فاطمه معصومه علیها السلام در قم گذشت ایشان در این مدت بیمار بود و برای دیدار برادر به ایران آمده بود. اما تقدیر الهی به گونه ای دیگر بود و خداوند مقدر ساخته بود آن حضرت در قم از دنیا برود و شهر قم مدفن او گشته و آستان او میعادگاه بندگان وارسته خدا و عارفان به حق و شیفتگان و عاشقان اهل بیت علیهم السلام گردد. بدین سان آن بزرگوار با دل و جانی لبریز از اندوه برخاسته از دوری و دلتنگی برادر و شوق دیدار او از دنیا رفت و روح بلندش به ملکوت اعلی پیوست. در تاریخ قم در این باره چنین آمده است:

«هفده روز در حیات بود چون او را وفات رسید، پس از تغسیل و تکفین و نماز، موسی بن خزرج در زمینی که او را به بابلان بود آن جا که امروز روضه مقدسه است دفن کرد.»(1)