فرهنگ و آداب زیارت صفحه 125

شنیدن قصه های گذشته و حوادث تلخ و دردناکی که بر ائمه(ع) رفته است، به آن رضایت می دهند.(1)

5. نقش تربیتی زیارت

اشاره

5. نقش تربیتی زیارت

زیر فصل ها

الف) خویشاوندی معنوی و فرهنگی

ب) توجه به خدا

ج) تقرب به خدا

د) توبه و گناه زدایی

الف) خویشاوندی معنوی و فرهنگی

الف) خویشاوندی معنوی و فرهنگی

احساس وابستگی به یک مجموعه آبرومند، یا فامیل بودن با یک خانواده شریف، نقش کنترل از بدی ها را دارد و انسان کارهایی را که در شأن این روابط و خویشاوندی ها نیست، ترک می کند. پیوند و خویشاوندی هم تنها سببی و نسبی نیست. فرزندان روحیِ بزرگان دین هم خود را مرتبط با آن اولیا می دانند... .

زیارت، عاملی در جهت پیوندزدن با صالحان، یا تقویت رابطه معنوی با وارستگان است. ایجاد رابطه (اگر نیست) و تحکیم پیوند (اگر هست).

هرکس، در یک جامعه و امت، ریشه های عقیدتی، فرهنگی و معنوی دارد. برای ما مسلمانان این ریشه ها، همان «عترت» پیامبر است.

زیارت، عاملی برای تحکیم این پیوند است. احساسِ معیّت با اهل بیت سازنده است، تقوا هم سبب می شود ما هم از خانواده عظیم اهل بیت شویم (مَنِ اتّقی فهو منّا اهل البیت).

زائری که به دیدار یک ولیّ از اولیای خدا می رود، یا بر مزار امامی از ائمه یا پیامبری از انبیا حاضر می شود، یا بوسه بر آستان پاک پیشوای شهیدی می زند، و «سلام» می دهد، یا به ادب و احترام، در پیش روی مرقد معصومین و صالحین و صدیقین و شهدا می ایستد، به یاد گذشته