در حریم یاس: مجموعه زیارات حضرت زهرا علیهاالسلام صفحه 62

زیارت پنجم

کلینی رحمه الله با سند خود از امام حسین علیه السلام نقل می کند:

چون فاطمه علیها السلام از دنیا رفت أمیرمؤمنان علیه السلام او را پنهانی دفن کرد و خاک بر روی قبر او ریخت، سپس برخاست و صورت خود را به سوی قبر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم کرد و فرمود:

السَّلامُ عَلَیکَ یا رَسولِ اللّٰهِ... [وَالسَّلامُ عَلَیکُما](1) سَلامُ سلام بر تو ای رسول خدا!... (و سلام بر هر دوی شما) سلام مُوَدِّعٍ لا قالٍ وَلا سَئِمٍ، فَإنْ أَنصَرِفْ فَلا عَنْ وداع کننده، نه خشمگین و نه خسته، پس اگر (از مزار شما) بر گردم از روی مَلالَهٍ، وَإنْ أُقِمْ فَلا عَنْ سُوءِ ظَنٍّ بِما وَعَدَ اللّٰهُ خستگی نبوده، و اگر بمانم از روی بدبینی به وعدۀ خدا الصّابِرینَ. واهاً واهاً، وَالصَّبرُ أیمَنُ وَأجمَلُ، وَلَولا به صابران نیست. دریغا! دریغا! که (باز) صبر، مبارک تر و زیباتر است، و اگر غَلَبَهُ المُستَولِینَ لَجَعَلتُ چیره گی زورگویان نبود [که مراسرزنش کنند یا قبر فاطمه را بشناسند ونبش کنند] المُقامَ وَاللَّبثَ لِزاماً مَعکوفاً، وَلَأعوَلْتُ إعوالَ اقامت و درنگ [دراین جا] را ملازم می شدم، و هم چون مادر فرزند مرده