زیارتگاه های اهل بیت علیهم السلام جایگاه تعظیم شعائر الهی صفحه 113

باعظمت شناخته می شود، به خاطر توجهی است که در اعمال و عبادت های حج به خدا و به واسطه پیامبران پیدا می شود. از این رو اعمال انسان ها به ایشان پیوند می خورد و فرد مسلمان نمی تواند از حجت های الهی و آیات پروردگار در آموزش آموزه های توحیدی، به بهانه توحید اجتناب کند.

گفتار چهارم: تبرک جستن به مواضع پیامبران

اشاره

از این قاعده دینی شریف که درباره آن بحث کردیم، قاعده تبرک جستن به آثار پیامبران به دست می آید که دلایل خاص خودش را دارد.

در این بحث به چند نمونه، درباره آثار پیامبران اشاره می کنیم که این آثار، در اثر تماس و برخورد با بخشی از بدن های پاک ایشان، تبرک و تقدس یافته اند و وسیله برآورده شدن حاجت ها شده اند.

مثال اول: آیه 31 سوره مبارکه مریم

(وَ جَعَلَنِی مُبارَکاً أَیْنَ ما کُنْتُ وَ أَوْصانِی بِالصَّلاهِ وَ الزَّکاهِ ما دُمْتُ حَیًّا)

و مرا - هر جا که باشم - وجودی پربرکت قرار داده و تا زمانی که زنده ام، مرا به نماز و زکات توصیه کرده است.

آیه به این معناست که خداوند حضرت عیسی (علیه السلام) را هر کجا که باشد، کانون خیر و برکت قرار داد و به برکت همین ویژگی بود که ایشان، کور مادرزاد و مبتلا به پیسی را شفا می داد و مردگان را به اذن پروردگار زنده می کرد. ایشان در هر مکانی که ساکن می شد، واسطه برآورده شدن حاجت ها بود. با این توضیحات، درباره خاتم الانبیا (صلی الله علیه و آله) و اهل بیت (علیهم السلام) پاک ایشان و کسی که عیسی (علیه السلام) هنگام نزول از آسمان به او اقتدا خواهد کرد و وزیر او خواهد شد، چه می توان گفت؟