- دیباچه 1
- گفتار اول: دلیل قرآنی 12
- گفتار دوم: ادله روایی 16
- اشاره 58
- گفتار اول: ادله منکرین زیارت قبور پیامبر (صلی الله علیه و آله) و اهل بیت (علیهم السلام) 60
- گفتار دوم: ولایت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) کامل کننده حج 66
- اشاره 68
- گفتار سوم: رد ولایت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله)، بازگشت به بت پرستی جاهلی 68
- برهان اول 69
- برهان دوم 72
- برهان سوم 75
- اشاره 75
- زیارت قبر پیامبر (صلی الله علیه و آله) و عترتش (علیهم السلام)، کامل کننده عبادات 83
- برهان چهارم 84
- اشاره 84
- هدف از اسکان هاجر و اسماعیل در کنار خانه خدا 85
- فرازی از دعای ندبه 90
- برهان پنجم 96
- اشاره 96
- سبع المثانی، فاتحه الکتاب ما در قرآن است 101
- نتیجه 105
- اشاره 106
- برهان ششم 106
- مقام ابراهیم (علیه السلام) 109
- اشاره 113
- مثال اول: آیه 31 سوره مبارکه مریم 113
- گفتار چهارم: تبرک جستن به مواضع پیامبران 113
- اشاره 115
- مثال سوم: سامری و گوساله 115
- جریان سامری و گوساله در روایات شیعه و سنی 116
- گفتار پنجم: اهل بیت، پیامبران و اوصیای الهی (علیهم السلام)، معدن طهارت، برکت و قداست 117
- گفتار ششم: اهل بیت (علیهم السلام) انوار الهی 125
- اشاره 125
- انوار پنج گانه پیش گفته 127
- ائمه نه گانه از فرزندان حسین (علیه السلام) در آیه نور 130
- بیانی دیگر برای آیه مبارکه 131
- خلقت نوری اهل بیت (علیهم السلام) 135
- اشاره 138
- همراه بودن نام پیامبر (صلی الله علیه و آله) و اهل بیت (علیهم السلام) با بزرگ ترین عبادت ها 140
- قرار گرفتن صلوات بر پیامبر (صلی الله علیه و آله) در دیگر عبادت ها 141
- برهانی دیگر: اطاعت از خدا، رسول و اولی الامر 148
- توسل، نشانه نزدیکی به حق تعالی 157
- گفتار هشتم: توسل، عبادت توحیدی 157
- مشروط بودن طلب آمرزش به توسل به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) 160
- شرط بودن توسل به پیامبر (صلی الله علیه و آله) 168
- توسل به پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) میثاق تمام پیامبران 173
- پیامبران بر دین پیامبر اسلام 174
- شراکت اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله) در میثاق الهی 179
- یکسانی اهل بیت (علیهم السلام) با پیامبر (صلی الله علیه و آله) در طهارت 184
- پیامبر و اهل بیت (علیهم السلام) کلمات تمام شده خداوند 185
- سلام کردن به پیامبر (صلی الله علیه و آله) به منزله زیارت 195
- نابودی و قبولی اعمال 196
- تکذیب آیات الهی، سبب از بین رفتن اعمال 198
- توجه به جانشین خدا در همه حال، برای پذیرش طاعت ها و رسیدن به مقام های معنوی 202
- جاودانگی رسالت و وساطت رسول اعظم (صلی الله علیه و آله) در رساندن وحی الهی به تمام عالم ها 206
- اصحاب کهف، نشانه هایی برای عالمیان 209
- اشاره 209
- زنده کردن مردگان از سوی خدا 210
- حیات دوباره و معاد جسمانی 212
- حدیث امام صادق (علیه السلام) در کتاب احتجاج 214
- بزرگداشت پیامبر (صلی الله علیه و آله)، نوعی شرک! 218
- اشاره 218
- فتواهای شیطانی برای تخریب قبه نبوی 226
- اول: وصیت پیامبر (صلی الله علیه و آله) به امام علی (علیه السلام) درباره محل دفن 229
- اشاره 229
- گفتار نهم: احادیث پیامبر (صلی الله علیه و آله) 229
- سیره و روش مسلمانان در مورد قبرهای پیامبران 230
- عبادتگاه بودن قبرهای پیامبران در مسجدالحرام 232
- اشاره 233
- دوم: روضه شریف در کنار قبر پیامبر (صلی الله علیه و آله)، جایگاهی برای عبادت مسلمانان 233
- برتری مشاهد مشرفّه در نظر بیشتر دانشمندان اهل سنت 234
- برتری خاک قبر شریف پیامبر (صلی الله علیه و آله) بر سایر سرزمین ها 235
- روضه شریف میان خانه های پیامبر (صلی الله علیه و آله)، دربردارنده قبرهای فرزندان پاک ایشان 236
- تعیین محدوده روضه شریف 241
- روایت هایی در مورد قداست زمین کربلا 244
- سوم: اقامه ماتم و عزا کنار قبرهای اهل بیت (علیهم السلام)، سنتی از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) 246
- اشاره 246
- برپایی دعا و انجام عبادت نزد قبرهای اهل بیت (علیهم السلام) از سوی پیامبر (صلی الله علیه و آله) 247
- برخی از سنت های پیامبر (صلی الله علیه و آله) در زیارت قبر مادرش (علیها السلام) 248
- چهارم: جواز زیارت قبرها از سوی پیامبر (صلی الله علیه و آله) 251
- پنجم: تعیین موسم حج برای زیارت قبر پیامبر (صلی الله علیه و آله) از سوی خود ایشان 252
- اشاره 252
- انجام دادن حج و زیارت قبر پیامبر 254
- واهل بیت 254
- باعظمت تر بودن مسجد کوفه از بیت المقدس 257
- آباد سازی قبر پیامبر (صلی الله علیه و آله)، تداوم بخش شهادت دوم 258
- از بین بردن قبر شریف پیامبر (صلی الله علیه و آله)، به فراموشی کشاندن یاد اوست 259
- ششم: وجود حیات برزخی برای اهل قبور 261
امامت و خلافت اللهی بعد از آن نورهای پنج گانه تا روز قیامت دارد. لفظ «علی» که یکی از معانی آن پشت سر و درپی هم است، نشان دهنده این استمرار است.
شاهد بر این مطلب را قبلا عرض کردیم که معنای هدایت، همان رسیدن به مطلوب است و هدایت در مقام تفسیر و بیان مقام امامت و ولایت استعمال شده است؛ چنان که در آیه 73 سوره مبارک انبیا آمده است:(وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّهً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا) ؛ «و آنان را پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما، [مردم را] هدایت می کردند». منظور از هدایت در این آیه، امامت است که این معنا با مقتضای معنای نور نیز سازگار است؛ چراکه امام هدایت کننده به راه خداست.
برای همین امام باقر (علیه السلام) در تفسیر این قسمت از آیه نور (نوری است بر فراز نوری [دیگر]) فرموده اند: «یعنی امامی که تأییدشده به نور علم و حکمت و از نسل امامی از فرزندان محمد (صلی الله علیه و آله) باشد و این مسئله از زمان آدم (علیه السلام) تا قیامت ادامه خواهد داشت».(1)
از فضیل بن یسار روایت شده است که از امام صادق (علیه السلام) پرسیدم: «نوری است بر فراز نوری؟» حضرت فرمود: «امامی پس از امامی دیگر».(2)
از امام رضا (علیه السلام) نیز در مورد این قسمت از آیه نور (خدا هر کس را بخواهد به نور خود هدایت می کند) روایت شده که فرمود: «خدا هر که را دوست بدارد، به ولایت ما هدایت می کند»(3) و در روایت دیگری آمده هر که را بخواهد، به ولایتمان هدایت می کند.
بیانی دیگر برای آیه مبارکه
در اینجا به بیان دیگری از آیه کریمه که به آن استدلال کردیم، اشاره می کنیم که دقیق تر و روشن تر از بیان اول می باشد.
1- (1) توحید صدوق، بیانه فی قوله تعالی اَللّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ، ص 158.
2- (2) همان، بیانه فی قوله تعالی اَللّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ، ص 157.
3- (3) مناقب علی بن ابی طالب (علیه السلام)، ابن مغازلی، ص 316؛ بحار، ج 4، باب ثالث، تأویل آیه النور، ج 4.