شرح زیارت جامعه کبیره صفحه 83

تو را نمی آفریدم و اگر فاطمه نبود تو و علی را نمی آفریدم.

یک معنی این حدیث چنین است: ما یک مقام نبوت داریم و یک مقام امامت و همچنین یک مقام عصمت. امامت و ولایت، نگهدارندۀ رسالت است، اما خود ولایت و امامت نیز یک حفاظی لازم دارد که آن عصمت می باشد.

این روایت می گوید: درواقع پیامبر هم نبی است و هم امام و هم مقام عصمت را دارد. خطاب به پیغمبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم می گوید: یا رسول اللّه اگر جنبۀ امامت و ولایت تو نبود من تو را نمی آفریدم؛ چون این امامت است که نبوت تو را حفظ می کند و مصداق این امامت و ولایت تو، امیر المؤمنین علیه السّلام شده است. همچنین اگر عصمت نبود نه تو را می آفریدم نه امامت را؛ زیرا امامت هم، نیاز به حفاظت دارد.

عصمت تو در خارج مصداق پیدا کرده و حضرت زهرا علیها السّلام شده است. نمی خواهد بگوید فاطمه بالاتر از پیامبر و امیر المؤمنین علیهما السّلام است، بلکه این ها سه شأن برای پیامبر هستند که شأن ظاهریش نبوت، شأن باطنیش امامت و شأن باطن الباطنیش، عصمت است.

خود پیامبر به علی علیه السّلام فرمود:

«کنت مع الأنبیاء سرّا و معی جهرا»(1)

علی جان، تو با همۀ انبیا در خفا و پنهان بودی، ولی با من