- زیارت آل یاسین 1
- سخن ناشر 5
- پیشگفتار 7
- زیارت چیست؟ 9
- زیارت آل یس 10
- توقیع چیست؟ 13
- ناحیه مقدّسه 14
- اشاره 15
- لزوم پیروی از اولیاء 17
- مردم سه دسته اند 18
- حکمت رسا 21
- ایمنی مردان حق 23
- معنی سلام در نماز 24
- توجّه و توسّل 26
- تشرّف یاقوت حلّی 27
- اشاره 34
- کاربرد آل در قرآن 36
- کاربرد آل در سنّت 37
- کاربرد آل در کلمات فقها 37
- یس و آل یس 38
- معنی سلام بر رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم 43
- اشاره 45
- اقسام داعیان 46
- مدّعیان دروغین 52
- مربّی آیات الهی 54
- اشاره 58
- تبلیغ سوره برائت 61
- آنقدر در می زنم این خانه را 66
- خلافت و امامت 70
- اشاره 70
- خلافت در احادیث 72
- چهارمین خلیفه 73
- گستره خلافت حضرت مهدی علیه السلام 75
- خلافت حضرت مهدی علیه السلام 75
- غانم هندی 76
- جوان خیبری 80
- یاری گر حقّ خداوند: وَناصِرَ حَقِّه 87
- اشاره 91
- ویژگی های حجّت خدا 97
- خواست خداوند 100
- اشاره 104
- تلاوت در نهج البلاغه 106
- چه خوش است صوت قرآن 109
- خانگی داند که اندر خانه چیست 110
- اشاره 110
- اشاره 113
- اقسام عبادت 115
- نماز و دعای فَرَج 116
- اشاره 120
- امام باقر علیه السلام در سفر شام 122
- تنها راه نجات 124
- اعتنای تو 126
- اشاره 127
- پیمان در ملکوت 131
- پیمان ولایت در غدیر 133
- اشاره 135
- سعادت کامل جهانی 136
- مهدی موعود علیه السلام 140
- خیز که جان ها همه بر لب رسید 142
- اشاره 144
- شرط قبولی اعمال 145
- دعای غریق 147
- اشاره 148
- دانش فرو ریخته: وَالعِلْمُ المَصْبُوبُ 148
- علم سودمند 150
- اشاره 154
- نجات مردم بحرین 155
- رحمت فراگیر: وَالرَّحْمَهُ الواسِعَهُ 159
- اشاره 159
- پرتوی از رحمت 163
- اشاره 165
- اشاره 169
علی علیه السلام؛ توقیعی از امام کاظم علیه السلام؛ توقیعاتی از حضرت رضا علیه السلام؛ و چندین توقیع از حضرت جواد و حضرت هادی و حضرت عسکری علیهم السلام.(1)
مقاله نسبتا مبسوطی راجع به توقیعات طی ده بخش، در کتاب دایره المعارف تشیّع نوشته ام که در اینجا فقط فهرست مطالب آن را یاد می کنم: رابطه اعجاز با توقیعات؛ استدلال به توقیعات؛ خطّ توقیعات؛ همه توقیعات توسّط نوّاب خاص ظاهر شده؛ مدّت خروج توقیع؛ مطالب مطرح شده در توقیعات؛ دفع خطر از شیعیان؛ بیزاری از منحرفان؛ توقیعات در کتابها و آثار بزرگان (منابع توقیعات)؛ نمونه ای از توقیعات.(2)
ناحیه مقدّسه
ناحیه در لغت به معنی جهت و جانب، کرانه و گوشه زمین، و سمت و سوی آمده است، چنانکه گویند: ناحیه مسجد، ناحیه سلطان، ناحیه شهر، و... جمع آن نواحی است. این تعبیر احترام آمیز کنایه از جایگاه مخفی حضرت ولی عصر - ارواحنا فداه - و یا کنایه از شخص آن حضرت بوده که این اسم رمز بین شیعیان در زمان غیبت صغری رواج داشته است.(3)
شیخ طبرسی قدس سره فرموده است: شیعیان در زمان غیبت نخستین، از آن حضرت و از غیبت او به عنوان ناحیه مقدّسه (جانب پاک و معصوم) تعبیر می کردند، و این رمزی بود که شیعیان آن را می شناختند، و امام علیه السلام را به یکدیگر معرّفی می نمودند، همچنین به طریق رمز و تقیّه آن حضرت را قائم [ غریم ]، و صاحب الأمر نیز می گفتند.(4)
محدّث نوری قدس سره نیز به نقل از جنّات الخلود آورده است: در ایّام تقیّه گاهی آن حضرت را به این لقب می خواندند.(5)
1- - اصول کافی: 1/107؛ عیون اخبار الرضا: 2/86؛ کشف الغمّه: 3/33؛ بحار الانوار: 50/103.
2- - دایره المعارف تشیّع، 5/150 - 153.
3- - مجمع البحرین: 1/410.
4- - اعلام الوری: 418؛ کشف الغمّه: 3/309.
5- - النجم الثاقب، 64؛ جنّات الخلود، صفحه چهلم.