میثاق منتظران: شرحی بر زیارت آل یس جلد 1 صفحه 80

همراه او رفتم از محلّی به محلّ دیگر مرا می برد، تا به خانه و بوستانی وارد کرد، دیدم مولایم - عجّل اللّه فرجه الشریف - آن جا نشسته است، با من به زبان هندی سخن گفت و فرمود: خوش آمدی، حالت چطور است؟ فلانی و فلانی و... در چه حال بودند - تا چهل نفر رفقایم را نام برد و تفقّد کرد و هرچه بین ما گذشته بود، همه را به زبان هندی بیان نمود - سپس فرمودند: می خواستی با اهل قم به حج بروی؟

گفتم: آری، مولای من!

فرمود: امسال با آنان به حج مرو، به خراسان بازگرد و سال آینده حج به جای آور. آنگاه کیسه پولی که در مقابلش بود، نزد من افکند و فرمود: این پول را هزینه کن و در بغداد نزد فلانی مرو [ در بغداد به خانه احدی وارد نشو، و به هیچ کس چیزی مگو ] .

راوی گوید: سپس همراه ما به قم آمد و از آنجا به خراسان رفت، بعد معلوم شد که حجّاج قم از عقبه برگشته اند و حجّ نصیب آنها نشده، سال بعد غانم به حجّ رفت و در مراجعت هدایایی برای ما فرستاد و به قم وارد نشد، مدّتی در خراسان اقامت کرد تا وفات یافت، خدایش رحمت کند.(1)

جوان خیبری

2 - مرحوم آیت اللّه حاج میرزا هادی خراسانی حائری با یک واسطه، از مرحوم حاج سید ابوالحسن طالقانی - از شاگردان و یاران نزدیک میرزای بزرگ شیرازی - نقل کرده: از زیارت کربلا به سامرّا بازمی گشتند، در قریه دُجَیل برای استراحت و صرف غذا منزل گرفتند، موقع تهیه غذا شیخ محمّد حسن - یکی از طلاب سامرا - را همراه طلبه دیگری ملاقات می کند که آن طلبه ناشناس تورات را به زبان عبری می خواند.