- پیشگفتار 1
- مقدمه 2
- اعتبار سند دعاء 7
- «الله» جل جلاله 8
- عرفان و معرفت 14
- نفس 22
- نفس لوامه 28
- نفس مطمئنه 29
- نبی و نبوت 33
- رسول 33
- حجت 35
- ضلال و ضلالت 37
- دین 42
- تفسیر دعاء 44
- اللهم عرفنی نفسک فانک ان لم تعرفنی نفسک لم أعرف نبیک 45
- نتیجه 51
- اللهم عرفنی رسولک فانک ان لم تعرفنی رسولک لم أعرف حجتک 54
- اللهم عرفنی حجتک فانک ان لم تعرفنی حجتک ضللت عن دینی 57
- نتیجه 64
- بحث کلی پیرامون دعاء 66
[14] سوره عنکبوت، آیه69.
[15] سوره بقره، آیه6.
[16] سوره روم، آیه9.
[17] سوره منافقون، آیه6.
[18] سوره غافر، آیه74.
[19] سوره ابراهیم، آیه27.
دین
«دین» در معانی متعدد گفته می شود مانند «جزاء»، «پاداش» و «طاعت»، چنانکه بر مجموع تعالیم اعتقادی و اخلاقی و عملی که از سوی خدا به وسیله پیغمبر به مردم ابلاغ می شود، «دین» می گویند بلکه گاه بر مطلق اینگونه تعالیم اگر چه از جانب خدا نباشد دین اطلاق می شود.
در قرآن مجید «دین» در این معانی آمده است، مثلاً به معنی «پاداش» و «جزاء» در سوره فاتحه الکتاب می فرماید: (مالک یوم الدین)، [1] مالک روز جزاء و در آیه پنجم سوره البینه در معنی طاعت می فرماید: (وما اُمروا الا لیعبدوا الله مخلصین له الدین) [2] «امر نشده اند مگر اینکه خدا را عبادت کنند در حالی که طاعت را برای او خالص کنند».
و همچنین آیه (ومن أحسن دیناً ممن أسلم وجهه لله وهو محسن) [3] «طاعت چه کسی بهتر است از کسی که روی خود را برای خدا تسلیم کند و او نیکوکار باشد» که بعضی از مفسرین فرموده اند: مقصود از دین، طاعت است.