معرفت حجت خدا (شرح دعای اللهم عرفنی نفسک) صفحه 7

[5] منتخب الاثر، ف10، ب2، ح13، ص498.

[6] کنز العمال، جلد11، ص147، ح30977.

[7] نهج البلاغه، خطبه233.

اعتبار سند دعاء

اعتبار سند این دعا با اینکه در این سه کتاب معتبر به سندهای متعدد روایت شده است، و بعضی از شواهد دیگر نیز اعتبار آن را تأیید مینماید. [1].

انصافاً اطمینان به صدور آن از امام (ع) حاصل است، علاوه بر أن بر فرض که در مثل این مورد سند ضعیف باشد، طبق قاعده تسامح در ادّله سنن عمل میشود. اما به نظر حقیر

سند دعاء واجد اعتبار کافی است و به نیت ورود، خواندن آن جایز است.

پس از این مقدمه با استعانت از خداوند متعال برای اینکه به مفاد این دعا در حد بینش خود آگاهی یابیم، به شرح و تفسیر آن میپردازیم و اعتراف میکنیم که کلمات صادر از اهل بیت عصمت و طهارت: از دعا و مواعظ و حقایق عرفانی و اخلاقی و تعالیم و رهنمودهای ایشان در نواحی گوناگون برتر از آن است که بتوان شرح تفسیر کامل بر آنها نگاشت و اگر بعضی فرازهای سخنان آن بزرگواران را بتوان شرح و تفسیر جامع نمود، آن هم کار همه کس نیست و فقط بزرگانی میتوانند در این کار توفیق یابند که در غور و دقت در احادیث و سخنان ایشان روزگاری را صرف کرده و با مکتب آن عزیزان درگاه خدا آشنا باشند.

پاورقی

[1] و از جمله مؤید صحت حدیثی که متضمن این دعا است این است که در «کمال الدین» و مصباح المتجهد شیخ علیه الرحمه، دعای دیگری که طولانی است از جناب شیخ ابی عمرو عثمان بن سعید عمروی نایب خاص حضرت صاحب الامر (ع) روایت نموده است، و دعای مذکور به همین دعائی که ما از آن گفتگو می نمائیم آغاز شده است فقط به جای «لم اعرف رسولک» فرموده است و این دعاء نیز دعای شریفی است که سید در «جمال الاسبوع» فرموده است که اگر از انجام آنچه ذکر کردیم، از تعقیب عصر جمعه عذر برای تو بود پس به پرهیز از اینکه این دعا را مهمل گذاری و خدا را به آن نخوانی که ما این دعاء را شناختیم از