دعا هدیه آسمانی صفحه 23

4) تربیت اطرافیان

فایده ی چهارم دعا این است که انسان می تواند با دعا اطرافیان خود را تربیت کند. دعا کننده نه تنها خودش تربیت می شود بلکه اطرافیان را هم تربیت می کند؛ چون دعا یعنی زمزمه کردن و مناجات کردن اذکار و اوراد و درخواست هایی از روی اخلاص و پاکی با خدای خود. دعا کننده از یک سو نیاز وجودی خود و نیاز ثانوی خود را حاضر می بیند و از سوی دیگر می یابد تنها منبع هستی بخش و برآورده کننده ی نیازها، ذات اقدس الهی می باشد. وقتی دیگران این اعتراف از جان برآمده را از دعا کننده می بینند به ناچار متأثّر می شوند. وقتی فرد در دل شب بلند می شود و تضرّع به درگاه خداوند متعال می نماید، اشک هایش جاری می شود و خدا را می خواند معلوم است که آن چه را که واقعاً برای او اهمّیّت و ارزش دارد از درگاه خدا می خواهد. وقتی در درگاه خدا می گوید: خدایا! ایمان مرا حفظ فرما، توفیق علم و عمل صالح به من عطا فرما، من را از شرّ شیطان، از شرّ نفسِ أمّاره ی به سوء، از هوس های گول زننده حفظ کن. خدایا! من را نجات از دوزخ و آتش جهنّم و دوری از غضبت لطف