مفاتیح الحوایج (کلیدهای حاجت ها) : شامل 75 دعای قرآنی صفحه 1

اهداء

تقدیم به چهارده معصوم(ع)

و ارواح طیبه 124000 پیامبر

و همه شهدای راه خدا

خصوصاً امام الشهداء

روح اللّه الموسوی الخمینی(ره)

مقدمه

بسم الله الرحمن الرحیم

حمد و سپاس خداوند متعال را، که پروردگار جهانیان است، و درود و صلوات بر محمد وآل محمد، خصوصاً مولای عزیزمان، حضرت بقیه الله الاعظم4 و لعنت دائمی خدا، بر دشمنان ایشان تا روز قیامت باد.

قال الله تعالی فی کتابه الکریم:

وَ قَالَ رَبُّکُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِی سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِینَ. (غافر/60)

(و پروردگارتان فرمود : « مرا بخوانید تا (دعای )شما رابپذیرم. در حقیقت ، کسانی که ازعبادت من تکبر می ورزند به زودی با ذلت وارد دوزخ می شوند.)

یکی از راههای ارتباط با خداوند متعال دعاست. در قرآن آیات متعددی، در مورد دعا وجود دارد، که نشان دهنده اهمیت این کلید رستگاری است.

در سوره مبارکه بقره، آیه 168 خداوند متعال چنین می فرماید:

وَ إِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَهَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْیَسْتَجِیبُوا لِی وَ لْیُؤْمِنُوا بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ.

(و هر گاه بندگان من ، از تو در باره من بپرسند ، [ بگو ] من نزدیکم ، و دعای دعاکننده را به هنگامی که مرا بخواند اجابت می کنم ، پس [ آنان ] باید دعوت مرا بپذیرند و به من ایمان آورند ، باشد که راه یابند.)

در این آیه کوتاه خداوند هفت مرتبه به ذات مقدس خود اشاره کرده و هفت بار به بندگان ، و از این راه نهایت پیوستگی و قرب خود را نسبت به آنان مجسم ساخته است.

در آیه 77 سوره مبارکه فرقان هم می فرماید: قُلْ مَا یَعْبَأُ بِکُمْ رَبِّی لَوْ لاَ دُعَاؤُکُمْ....

(بگو : « اگر دعای شما نباشد ، پروردگارم هیچ اعتنایی به شما نمی کند....)

در روایات معصومینعلیهما السلام نیز، کلمات گهربار فراوانی در باره دعا وارد شده است، که در اینجا به سخنی از آقا امیرالمؤمنین، علی علیه السلام اکتفا می کنیم که فرمودند: محبوب ترین کارها نزد خدا، در روی زمین دعاست.(فلاح السائل،ص 27)

از معصومینعلیهما السلام به صورت ویژه دعاهای زیبایی برای ارتباط با خدا به ما رسیده، که از افتخارات شیعه است و دیگران از این سرمایه بی نظیر بی بهره اند.

دعاهایی مانند: کمیل، شعبانیه، ابوحمزه ثمالی، جوشن کبیر، دعاهای صحیفه سجادیه و... که هر یک زیباتر از دیگری است.

کلمه دعا و مشتقاتش که حدود دویست بار در قرآن به کار رفته است، از ریشه «دَعَوَ» به معنای خواندن و حاجت خواستن و استمداد است.

دعا در اصطلاح، عبارت است از اینکه: فردی پایین از فردی بالاتر از خود، با حالت خضوع و سرافکندگی چیزی طلب کند.

خواستن و دعا و نیایش، ریشه در فطرت و سرشت انسان دارد؛ که انسانهای بی دین هم، در کشتی که در حال غرق شدن است، عاجزانه دستِ دعا به درگاه خدای بی همتا برداشته، تضرع و زاری می کنند.