- مقدمه 1
- شرایط قبولی اعمال پسندیده 3
- پیشگفتار 3
- کار نیک و پاداش 4
- ایمان به خدا 11
- اشاره 11
- حقیقت ایمان چیست؟ 14
- ایمان ویژه اینگونه افراد است 16
- اشاره 18
- عقل 18
- رابطه عقل و ایمان 27
- علم و بصیرت و معرفت 31
- اشاره 31
- رابطۀ علم و عقل 36
- اشاره 40
- تقوی 40
- تقوی چیست؟ 42
- رابطۀ تقوی و ایمان 46
- رابطۀ تقوی و عقل 47
- رابطۀ تقوی و علم و معرفت 48
- اشاره 50
- اخلاص 50
- تعریف اخلاص 53
- رابطۀ عقل و اخلاص 65
- عمل در چهارچوبۀ سُنّت 68
- اشاره 68
- تعرف سنّت 71
- سنّت در اصطلاح اصولی 71
- سنت در اصطلاح فقیه و متکلّم 71
- عترت و سنّت 73
- یک تذکر لازم 109
- بدعت 118
- صوفیّه 130
- وظیفۀ اهل ایمان در برخورد با اهل بدعت و از آنجمله صوفیه 139
- اشاره 147
- 7- در دایره ولایت اهلبیت عصمت و طهارت علیهم السلام 147
- ولایت و امامت 159
- ولایت تکوینی و تشریعی 161
- ولایت تشریعی 178
- مقام امامت 179
- آیاتی از قرآن کریم درباره ولایت 187
- دلیل اطاعتشان عصمتشان است 197
- امتیازات شیعیان اهلبیت عصمت علیهم السلام 203
- رابطه عقل و معرفت ائمه و ولایت 221
- یک یادآوری لازم 222
- دوّمین یادآوری لازم 223
- 8-فضل و رحمت خداوند 232
- اشاره 232
- ارزش عملی که مورد قبول حق تعالی قرار می گیرد 238
- ادعیه مأثوره 240
گیرد و برای احدی دخل و تصرف در آن نه جایز است و نه ممکن. این حقیقت (ولایت تشریعی) است.
و اما روی دیگر و عنوان ظاهری این مقام که مربوط به پذیرش و عدم قبول مردم است که به همین لحاظ هم از آن تعبیر به خلافت ظاهری شده قابل غصب و دستبرد است، چنان که این خلافت ظاهری را از همه اوصیاء و خلفای برحق رسول خدا صلی الله علیه و علیهم اجمعین غصب کرده اند، با این تفاوت که چند سالی امیرمؤمنان علی علیه السلام و چند صباحی هم امام حسن مجتبی علیه السلام سبط اکبر رسول خدا صلی الله علیه و آله عهده دار آن بوده و انشاءالله حضرت بقیه الله الاعظم ارواحنا فداه هم پس از ظهور به اقامه آن قیام خواهند فرمود.
مقام امامت
امامت بالاترین مقامی است که خدایتعالی به وارستگانی از بندگان برگزیده اش عنایت فرموده و این مقام متعالی برتر از رتبه نبوت و رسالت است و پیامبرانی چون حضرت ابراهیم، حضرت موسی، حضرت عیسی و حضرت ختمی مرتبت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و علیهم اجمعین از آن مقام برخوردار بوده اند و برترین و بالاترین مقام امامت را خدای توانا به حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و پس از آن حضرت به امیرمؤمنان علیه السلام و امامان معصوم از نسل آن بزرگوار عنایت فرموده است.
در این زمینه خدای جهان در قرآن جاودان می فرماید:
«وَ اِذِ ابتَلی ابراهیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فَاَتَمَّهُنَّ، قالَ اِنّی جاعِلُکَ