- اشاره 6
- 1. اَللّ_هُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظیمِ؛ ای پروردگار نور بزرگ. 11
- 2. وَ رَبَّ الْکرْسِیِّ الرَّفیعِ؛ ای پروردگار کرسی بلندمرتبه. 13
- 3. وَرَبَّ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ؛ ای پروردگار دریای پُر ازشعله. 14
- 4. وَ مُنْزِلَ التَّوْراهِ وَ الاِنْجیلِ وَالزَّبُورِ؛ و ای نازل کننده تورات و انجیل و زبور. 15
- 5. وَ رَبَّ الظِّلِّ وَ الْحَرُورِ؛ ای پروردگار سایه و آفتاب 18
- 6. وَمُنْزِلَ الْقُرْآنِ الْعَظیمِ؛ و ای نازل کننده قرآن عظیم. 20
- 7. وَ رَبَّ الْمَلائِکهِالْمُقَرَّبینَ وَ الاَنْبِیاءِ وَ الْمُرْسَلینَ؛ ای پروردگار ملائک مقرب و پیغمبران و رسولان 24
- اشاره 28
- 1. بِوَجهِک الْکریم؛ به حق روی بزرگوار و بخشنده ات. 30
- 2. وَ بِنُورِ وَ جْهِک الْمُنیرِ: و به نور جمال روشنی بخشت. 32
- 3. وَمُلْکک الْقَدیمِ: قسم به سلطنت ازلی ات. 33
- 4. یا حَیُّ یا قَیُّومُ؛ ای زنده! ای پابرجا! 34
- 5. اشرقت به السموات و الارضون؛ به حق آن اسمی که آسمان ها و زمین ها را با آن، نور بخشیدی. 36
- 6. وَ بِاسْمِک الَّذی یَصْلَحُ بِهِ الاَوَّلُونَ وَ الاْخِرُونَ؛ و به آن اسمی که اولین و آخرین اهل عالم به آن، اصلاح می یابند. 39
- 7. یا حَیّاً قَبْلَ کلِّ حَیٍّ؛ ای زنده پیش از هر موجود زنده! 41
- 9. وَ یا حَیّاً حینَ لا حَیَّ؛ و ای زنده در آن هنگام که زنده ای وجود نداشت! 41
- 8. وَ یا حَیّاً بَعْدَ کلِّ حَیٍّ؛ و ای زنده پس از هر موجود زنده! 41
- 10. یا محی الموتی؛ ای زنده کننده مردگان! 42
- 11. و ممیت الاحیاء؛ و ای میرا ننده زندگان! 43
- 12. یا حی لا إله الا انت؛ ای زنده که غیر تو معبودی 45
- اشاره 50
- مولی 52
- اشاره 52
- 1. اَللّ_هُمَّ بَلِّغْ مَوْلانَا الاِمامَ الْهادِیَ الْمَهْدِیَّ الْقائِمَ بِاَمْرِک؛ 52
- امام 53
- مهدی 54
- هادی 54
- قائم 55
- 2.صلوات الله علیه؛ درودهای خدا بر او باد. 56
- 3. و علی آبائه الطاهرین؛ و صلوات بر پدران پاکش. 61
- 4. عن جمیع المومنین والمومنات؛ از طرف همه مردان و زنان باایمان. 62
- 5. فی مَشارِقِ الاَرْضِ وَمَغارِبِها؛ در شرق های زمین و غرب های آن. 63
- 7. وَ بَرِّهَا وَ بَحْرِهَا؛ خشکی زمین و دریایش. 64
- 6. وَ سَهْلِهَا وَ جَبَلِهَا؛ زمین های هموار و کوهستانی. 64
- 9. من الصلوات زِنَهَ عَرْشِ اللهِ؛ صلواتی هم وزن عرش خدا. 65
- 8. وَ عَنّی وَ عَنْ والِدَیَّ؛ و از طرف خودم و پدر و مادرم [درود فرست]. 65
- 10. وَ مِدادَ کلِماتِهِ؛ و به مقدار مرکبی که کلمات خدا نوشته شود. 68
- 11. وَ مااَحْصاهُ عِلْمُهُ؛ و آنچه را دانشش شماره کرده. 71
- 12. وَ اَحاطَ بِهِ کتابُهُ؛ و کتاب و دفترش بدان احاطه دارد. 72
- اشاره 76
- 1. اَللّ_هُمَّ اِنّی اُجَدِّدُ لَهُ فی صَبیحَهِ یَوْمی هذا؛ خدایا من تجدید بیعت می کنم با او در صبح امروزم. 78
- 2. وَ ما عِشْتُ مِنْ اَیّامی؛ و تمام ایام زندگانی ام. 78
- 4. لَهُ فی عُنُقی؛ برای آن حضرت در گردنم. 79
- 3. عَهْداً و عقداً و بیعهً. 79
- 5. لا اَحُولُ عَنْها؛ که هرگز از آن سرنپیچم. 80
- 6. وَ لا اَزُولُ اَبَداً؛ و هرگز دست نکشم. 80
- اشاره 81
- 1. اَللّ_هُمَّ اجْعَلْنی مِنْ اَنْصارِهِ؛ خدایا مرا از یاران او قرار ده. 82
- 2. وَاَعْوانِهِ؛ و کمک کارانش. 87
- 3. وَ الذّابّینَ عَنْهُ؛ و دفاع کنندگان از او. 89
- 4. وَ الْمُسارِعینَ اِلَیْهِ فی قَضاءِ حَوائِجِهِ؛ و شتابندگان به سوی او در برآوردن خواسته هایش. 90
- الف. سرعت 90
- اشاره 90
- اشاره 91
- 5. وَ الْمُمْتَثِلینَ لاَوامِرِهِ؛ و اطاعت از اوامرش. 91
- ب. خواسته های امام زمان 91
- الف. فرمان های امام زمان علیه السلام 91
- ب. اطاعت امام زمان علیه السلام 92
- 6. وَ الُمحامینَ عَنْهُ؛ و حمایت گران از آن حضرت. 96
- 7. وَ السّابِقینَ اِلی اِرادَتِهِ؛ و پیشی گیرندگان به سوی خواسته اش. 98
- 8. وَ الْمُسْتَشْهَدینَ بَیْنَ یَدَیْهِ؛ وشهادت یافتگان پیش رویش. 102
- اشاره 107
- 1. فَاَخْرِجْنی مِنْ قَبْری؛ مرا از قبرم خارج کن. 110
- 2. مُؤْتَزِراً کفَنی؛ در حالی که کفن پوش هستم. 112
- 5. مُلَبِّیاًدَعْوَهَ الدّاعی؛ لبیک گویان دعوتش باشم. 115
- 4. مُجَرِّداً قَناتی؛ نیزه ام آماده باشد. 115
- 6. فِی الْحاضِرِ وَ الْبادی؛ در شهر و روستا. 116
- اشاره 117
- 1. اللّ_هُمَّ اَرِنیِ الطَّلْعَهَ الرَّشیدَهَ؛ خدایا! آن جمال ارجمند را به من بنمایان. 118
- 3. وَ اکحُلْ نَاظِرِی بِنَظْرَهٍ مِنِّی إِلَیْهِ؛ با نگاهی از من 123
- 2. وَ الْغُرَّهَ الْحَمیدَهَ؛ و آن پیشانی نورانی ستوده شده. 123
- 5. وَ سَهِّلْ مَخْرَجَهُ؛ و خروجش را آسان ساز. 125
- 6. وَ اَوْسِعْ مَنْهَجَهُ؛ و طریق وی را وسعت بخش. 125
- 4. وَ عَجِّلْ فَرَجَهُ؛ فرج او را نزدیک بفرما. 125
- 8. وَ اَنْفِذْ اَمْرَهُ؛ و دستورش را نافذ گردان. 126
- 7. وَ اسْلُک بی مَحَجَّتَهُ؛ و مرا به راه او درآور. 126
- 9. وَ اشْدُدْاَزْرَهُ؛ و پشتش را محکم کن. 127
- اشاره 129
- 1. وَ اعْمُرِ اللّ_هُمَّ بِهِ بِلادَک؛ خدایا! به وسیله او، شهرهایت را آباد ساز. 130
- 2. وَ اَحْیِ بِهِ عِبادَک؛ و به وسیله او بندگانت را زنده کن. 134
- 3. فَاِنَّک قُلْتَ وَ قَوْلُک الْحَقُّ، ظَهَرَ الْفَسادُفِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما کسَبَتْ اَیْدِی النّاسِ؛ زیرا تو فرمودی _ و گفته ات حق است _ که: «تبهکاری در خشکی و دریا به سبب کارهای مردم، آشکار شد». 135
- 4. فَاَظْهِرِ الّلهُمَّ لَنا وَلِیَّک؛ خدایا! پس برای ما نماینده ات را آشکار کن. 137
- 5. وَ ابْنَ بِنْتِ نَبِیِّک؛ و فرزند دختر پیامبرت. 137
- 6. الْمُسَمّی بِاسْمِ رَسُولِک؛ که همنام رسول تو است. 139
- 7. حَتّی لا یَظْفَرَ بِشَیْءمِنَ الْباطِلِ اِلّا مَزَّقَهُ؛ تا به هیچ باطلی دست نیابد، جز آنکه از هم بدراند. 140
- 8. وَ یُحِقَّ الْحَقَّ وَ یُحَقِّقَهُ؛ و حق را پا برجا کند و آن را ثابت نماید. 143
- 11. وَ مُجَدِّداً لِما عُطِّلَ مِنْ اَحْکامِ کتابِک؛ و تجدیدکننده احکام کتابت [= قرآن] که تعطیل شده است. 148
- 10. وَ ناصِراً لِمَنْ لا یَجِدُ لَهُ ناصِراًغَیْرَک؛ و او را یاور هرکس که جز تو یاوری ندارند [قرار بده]. 148
- 13. وَ سُنَنِ نَبِیِّک صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ؛ واو را استحکام بخش سنت های پیامبرت قرار بده. 152
- 15. اَللّ_هُمَّ وَ سُرّ نَبِیَّک مُحَمَّداً صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ بِرُؤْیَتِهِ وَ مَنْ تَبِعَهُ عَلی دَعْوَتِهِ؛ خدایا! پیامبرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم را به دیدارش شاد کن و همچنین [شاد بگردان] افرادی را که از دعوت او پیروی کردند. 155
- 17. اَللّ_هُمَّ اکشِفْ هذِهِ الْغُمَّهَ عَنْ هذِهِ الاُمَّهِ بِحُضُورِهِ؛ ای خدا! با ظهورش این غم واندوه را از این امت برطرف 156
- 18.وَ عَجِّلْ لَنا ظُهُورَهُ؛ و برای ما در ظهورش تعجیل فرما. 157
- 19. انهم یرونه بعیدا و نریه قریبا؛ همانا آنان آن روز را دور می بینند و ما آن را نزدیک می بینیم. 158
- 21. العجل العجل یا مولای یا صاحب الزمان؛ شتاب کن، شتاب کن، ای مولای من! ای صاحب زمان! 159
- 20. برحمتک یا ارحم الراحمین؛ به رحمتت ای مهربان ترین مهربانان. 159
1- بحارالانوار، ج 24، ص 241.
2- نهج البلاغه، نامه 53.
3- مستدرک الوسائل، ج 13، ص 167.
اگر چیزی در تهران هست؛ ولی در مرز ایران نیست، وسط ایران هست و کنار ایران نیست، پیداست ما هنوز به آن عدالت نرسیده ایم.
حالا که آبادی شهرها و روستاها در دولت حضرت این گونه است؛ مناسب است ما در همین راستا تلاش کنیم. یادمان نرود هر چه برای نزدیک ترین است باید برای دورترین هم باشد. بچه مدرسه ای شمال شهر و جنوب شهر باید پارک، آزمایشگاه، دبیر، مدیر، کلاس و نیمکت یکسان داشته باشند.
2. وَ اَحْیِ بِهِ عِبادَک؛ و به وسیله او بندگانت را زنده کن.
خداوند، حی است وحیات، به دست اوست.حیات، اقسام مختلفی دارد:
1. حیات گیاهی: «أَنَّ اللَّهَ یُحْیِ الْأَرْضَ؛(1) خداوند زمین را زنده می کند».
2. حیات حیوانی: «لَمُحْیِ الْمَوْتی؛(2) خداوند، مردگان را زنده می کند».
3. حیات فکری: «مَنْ کانَ مَیْتاً فَأَحْیَیْناهُ؛(3) آنکه مرده بود و زنده اش کردیم».