زندگی مهدوی درسایه دعای عهد صفحه 43

1- بلدالامین، ص 408.

2- حج: 8.

یُمِیت ».

در قرآن، این گونه آیات، فروان بیان شده است؛ مثلاً در سوره عنکبوت، آیه 19 می خوانیم:

أَ وَ لَمْ یَرَوْا کیْفَ یُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ إِنَّ ذلِک عَلَی اللَّهِ یَسِیرٌ؛

آیا ندیده اند که خداوند چگونه آفرینش را آغاز می کند، سپس آن را باز می گرداند؟ البتّه این [کار] بر خداوند، آسان است.

1. در نتیجه: جهان آفرینش، مظهر قدرت نمایی خداوند در ایجاد حیات و مرگ پدیده ها است: «یُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ».

2. آفریدن، میراندن و دوباره زنده کردن، کار همیشگی خداوند است: «یُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ» (فعل مضارع، نشانه ی استمرار و دوام است).

3. آفرینش اوّلیه و بازآفرینی در قیامت، برای خداوند، آسان است و تنها یک اراده می خواهد: «إِنَّ ذلِک عَلَی اللَّهِ یَسِیرٌ».

11. و ممیت الاحیاء؛ و ای میرا ننده زندگان!

در قرآن می خوانیم مرگ و حیات، جلوه ای از ربوبیّت الهی است: «إلی رَبِّک الْمُنْتَهی ... هُوَ أَماتَ وَ أَحْیا».

و در سوره یونس، آیه56 آمده است:

وَ یُحیِی وَ یُمِیتُ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ؛