- پیشینه 1
- 1 فرصت طلایی 6
- 2 بازگشت 11
- 3 مغفرت 19
- 4 پارسایی و پرواپیشگی : «ورع» 25
- 5 مراقبه 31
- 6 حیله های شیطانی 38
- 7 نگاه به آخرت 48
- 8 اخلاص 54
- 9 عصیانگری 63
- 10 گناهان بزرگ 71
- 11 عبادت 79
- 12 شرک 88
- 13 آفات اندیشه و عمل (1) 96
- 14 آفات اندیشه و عمل (2) 103
- 15 سمعه: شهرت طلبی 111
- 16 شک 117
- 17 خاشعین 127
- 18 شکر (1) 136
- 19 شکر (2) 144
- 20 روسپیدی 148
- 21 ابزار کار شیطان (1) 152
- 22 ابزار کار شیطان (2) 157
- 23 مناجات 163
- سخن آخر 169
6 حیله های شیطانی
شب های پیشین ضمن سخن، گفت وگو از دو ارزش والای «ورع» و «مراقبت» در میان آمد و از آن ها به عنوان عوامل درونی و بیرونی در دوری از گناه یاد شد. اینک طبیعی است که بگوییم این دو کانون، همواره مورد هجوم شدید و همه جانبه ی شیطان است؛ همان ابلیسی که بر فریب و گمراهی انسان ها سوگند به عزّت خداوندی را پشتوانه ی خود قرار داده(1) و از همان آغاز نشان داده که چه قدر در این
کار جدّی است؛ هر چند که پیشاپیش جمعی را از محدوده این حمله خارج کرده و هجوم خویش نسبت به آنان را ناکارآمد دانسته است.
حضرت علی علیه السلام در توضیح چگونگی بعثت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و وضع آن دوران ضمن بیانی هشداردهنده، این ستیز شیطان با
1- ص (38): 83 _ 84 : (قالَ: فَبِعِزَّتِکَ لاَُغْوِیَنَّهُمْ أجْمَعینَ إلّا عِبادَکَ مِنْهُمُالْم_ُخْلصینَ)