- پیشینه 1
- 1 فرصت طلایی 6
- 2 بازگشت 11
- 3 مغفرت 19
- 4 پارسایی و پرواپیشگی : «ورع» 25
- 5 مراقبه 31
- 6 حیله های شیطانی 38
- 7 نگاه به آخرت 48
- 8 اخلاص 54
- 9 عصیانگری 63
- 10 گناهان بزرگ 71
- 11 عبادت 79
- 12 شرک 88
- 13 آفات اندیشه و عمل (1) 96
- 14 آفات اندیشه و عمل (2) 103
- 15 سمعه: شهرت طلبی 111
- 16 شک 117
- 17 خاشعین 127
- 18 شکر (1) 136
- 19 شکر (2) 144
- 20 روسپیدی 148
- 21 ابزار کار شیطان (1) 152
- 22 ابزار کار شیطان (2) 157
- 23 مناجات 163
- سخن آخر 169
9 عصیانگری
امشب در گفت وگوی میان دو بخش دعا بر آنَم که همپای شما به محضر امیرالمؤمنین علیه السلام شرفیاب شویم و در یک برنامه ی سؤال و جواب با حضرتش، سخن از گناه و گناه کاری در میان آوریم تا گوشه هایی از ظرافت های این بحث را از رهگذر نگاه تیزبین آن حضرت دریابیم. بر این اساس در سفری روحانی در سحرگاه ماه رمضان، ماه علی علیه السلام ، خویش را در محضر آن بزرگوار، در عرصه ی خیال، می بینیم و در یک برنامه ی سؤال و جواب با حضرتش حضور می یابیم.
به راستی اگر ورع _ آن سان که پیش از این گفته شد_ نیروی بازدارنده ی درونی در مواجهه با گناه است و مراقبت راه و رسم عملی و بیرونی در حفظ آن گوهر ارزنده ی درونی است، در این صورت شایسته است دریابیم که گناه در فرهنگ دینی چگونه مطرح شده و چه سان باید با آن برخورد داشت. اینک از آن حضرت می پرسیم که :