- 1: راه 3
- 2: در پیِ هم 5
- 3: چشمه ی بیکران 7
- 4: خانه ی برکت و نور 9
- 5: هدایت و هشدار 11
- 6: ریشه ای دیگر 13
- 7: دروازه ی شهر دانش 15
- 12: احیای کتاب 19
- 13: عزّت و ذلّت 20
- 14: تنها راه 21
- 15: خونْخواه 22
- 16: دعای گرفتاران 23
- 17: دانش انباشته 24
- 18: مقایسه 25
- 19: پنهانِ آشکار 26
- 20: ای ابر! ببار... 27
- 22: پیوند 28
- 23: حقوق آسمانی 30
- 24: به برکت او 31
- پرسش نامه 32
السلام علیک یا بقیّه الله
سرآغاز
دعای ندبه، سرگذشت نامه ی انسان در گذر زمان است.
دعای ندبه، سوگ نامه ی ناسپاسیِ انسان در برابر نعمت والای نبوّت و ولایت است.
دعای ندبه، دردنامه ی نیکان و پاکان در برخورد با ظلمت پرستانِ نورستیز است.
دعای ندبه، درس نامه ی انتظار منتظران امام موعود است.
دعای ندبه، دردنامه ی هجران آن امام حاضرِ درون و غایب از دیده است.
* * *
«دعا» در فرهنگ بلندپایه ی شیعی، آمیزه ای از حکمت استوار الاهی، عاطفه ی عمیق انسانی، عبودیت مخلصانه ی راستین، ژرف نگری در درون، آیین زندگی در دنیا و نگاهی درست به روز بازپسین است.
عناصر این درونْمایه، چنان با تار و پود ولایت اهل بیت علیهم السلام ، به هم می آمیزد که تفکیک آن ها از هم، به راستی کاری دشوار، بلکه محال است.
دعای ندبه نیز، همین ویژگی کلی دعاهای شیعی را، در حدّی