درس هایی از دعای ندبه صفحه 28

21: پناهگاه

خَلَقتَهُ لَنا عِصمَهً وَ مَلاذآ، وَ اَقَمْتَهُ لَنا قِوامآ وَ مَعاذآ، وَ جَعَلتَهُ لِلْمُؤمِنینَ مِنّا إمامآ. فَبَلِّغْهُ مِنّا تَحِیَّهً وَ سَلامآ، وَ زِدْنا بِذلِکَ یا رَبِّ إکرامآ

خدایا! او (امام عصر علیه السلام ) را برای ما نگاهبان و پناهگاه آفریدی، حضرتش را برای ما به عنوان عمود خیمه و پناه ما برپا داشتی، و او را برای ما مؤمنان، امام قرار دادی، اینک از جانب ما، درود و سلام بر حضرتش برسان و بدین سان _ ای خداوندگار_ بر گرامی داشتِ ما بیفزای!

امام معصوم در فرهنگ الاهی شیعی، ویژگی هایی دارد که هر کدام از آن ها، به تنهایی اقتضا دارد که تمام دیدگان خود را به آن کانون نور بدوزیم :

_ پدری مهربان است، حتّی برای فرزندانِ ناخلف.

_ فریادرس برای همگان است، حتّی برای آن ها که از او دادخواهی نکرده اند.

_ پناهگاه مردمان است، از دوست و دشمن.

_ خوان گسترده ی احسان است، برای آشنا و بیگانه.

و در یک کلام: مظهر رحمت واسعه ی الاهی است، همان خدایی که :

یُعطی مَن سَألهُ... یُعطی مَن لَمْ یَسْأَلْهُ وَ مَن لَمْ یَعرِفْهُ تَحَنُّنآ مِنْهُ وَ رَحْمَهً

می بخشد به هر کس که از او بخواهد... و نیز به کسانی که از او نمی خواهند و (بلکه) او را نمی شناسند، از روی دل سوزی و مهربانی.(1)

حال که چنین است، باید خود را هر لحظه بر کنار این خوان گسترده ببینیم، به حکم عقل، صاحب سفره را از یاد نبریم، همواره به یاد داشته باشیم که به یمن نگاهِ کیمیااثرِ حضرتش، در هر لحظه صدها عذاب و بلا، از فرد و جامعه ی ما دور می شود.

هم از این رو، پیوسته به محضر مقدّس حضرتش سلام گوییم، و بدانیم که پیشکش این تحفه ی ناچیز بدان بارگاه سلیمانی، بر ارج و ارزش ما می افزاید.

خدایا! ما را به گناهانمان مگیر، و عذاب غفلت از آن عزیز گرامی را از جان ما بردار.

22: پیوند

وَ صِلِ اللّهُمَّ بَینَنا وَ بَینَهُ وُصْلَهً تُؤَدّی إلی مُرافَقَهِ سَلَفِهِ

خدایا! میان ما و او، پیوندی برقرار کن که به همراهیِ ما با گذشتگانِ حضرتش (پیامبران و امامان پیشین) منجر شود.