کتابخانه بالقرآن

کوثر بخشایش: ارمغانی برای مهمانان ماه خدا صفحه 211

صفحه 211

روز هشتم

بارالها! هستی جلوه ای از اعجاز آثار توست؛ به هر چه روی کنیم و در هر چه بنگریم، کلک خیال انگیز صنع تو در آن پدیدار است.

آنچه می بینم نشانه ایی است برای ادارک و آنچه می فهیم دلیلی است روشن برای پیروزی در آزمون هستی.

هم همصحبتی با کریمانت صفابخش است هم مهرورزی با یتیمان، حکمت آموز و هم بخشش بر نیازمندان؛ توانگری

این همه را بمن مبارک تا بر جلوه های رازناک تقدیرت واقف گردم و از حیرت به در آیم و اهل یقین گردم.

روز نهم

محبوبا! وقتی از رحمت واسعه تو سخن به میان آید آروز در دلم جوانه می زند و بذر امید می کارد.

مگر می شود باران رحمت تو باریدن بگیرد اما سرزمین مرده دلهایمان را زنده نگرداند.

مگر می توان متبرک به کرامت تو شد و اعجازی ندید.

الهی زیبایی های عالمت را _ اگر چه عیانند _ به درخشش برهانت، بیشتر بر من بنمای تا رشته مودت تو چنان ریشه در کاشانه جانم بدواند که این عهد هیچگاه نگسلد تا تو خشنود باشی و ما رستگار.