کوثر بخشایش: ارمغانی برای مهمانان ماه خدا صفحه 213

روز دوازدهم

روز دوازدهم

خداوندا! هیچ زیب و زینتی جز پاکدامنی نیست و هیچ مصیبتی گران تر از فرو افتادن پرده حیا و حریم.

الهی! جان بی سامانم را با لباس تقوا و ورع از رسواگری های زمان برهان و به سامانم رسان و قناعت را که کلید گنج های شایان توست پیشه ام ساز تا خوف فزون طلبی و ترس از تهیدستی آنچه ندارم در دلم راه نباید.

تنها به تو پناه می برم، زیرا تنها تو ملجاء دلهای سرگردانی.

روز سیزدهم

روز سیزدهم

الهی برای دیدن عظمت و عزت تو باید طهارت پیشه شود آنکه مظهر جمال و جمیل مطلق است تویی و چگونه نازیبایی می تواند در کنار زیبایی، آهنگ جولانگهی کند؛

هر چند بر تقدیر تو جز بردباری و شکیبایی و رضایت و تسلیم راهی دیگر نیست.

الها صحبت نیکان و پاکان درگاهت و پرهیزکاری را نصیبمان ساز، باشد به ساحل شناخت جلوه های زیبائیت برسیم.

مادام چنین باد.