کوثر بخشایش: ارمغانی برای مهمانان ماه خدا صفحه 222

پس دشمنی به غیر نیست که «خود» نیز می تواند دشمن باشد و چه تلخ و گزنده است که انسان، دشمن خود باشد و خود را به دست خویش به نیستی بکشاند.

پس هم ما را با دوستانت، آشنایی و دوستی ده و هم خودمان را خیرخواه خویش قرار ده.

و دشمن دشمنانت کن تا از بدیها به دور مانیم. همچنان که پیامبر رحمتت، چنین کرد.

روز بیست و ششم

روز بیست و ششم

الهی!

«غفلت» تنها بیداری من است «نادانی» تنها دانایی ام.

در غروب غریب تنهایی ام و تنها حضور شیرین و شورانگیز تو می تواند رستن را به همراه آورد.

کریما! دستان ندامت را به سوی تو دراز می کنم. از تو می خواهم تا گناهانم را بیامرزی و بر عیوبم چشم پوشی، گفته هایم را بشنوی و آرزوهایم را بر آورده سازی!

پس سعی ام را با صفای حضورت پذیرا باش و در عرفات خویش، ما را به قله شناخت و معرفت برسان!

روز بیست و هفتم

روز بیست و هفتم