- سخنی در آغاز 1
- متن کلام امام امیرالمؤمنین علیه السلام درباره تعصّب و پیوند آن با مکارم اخلاق 5
- اشاره 5
- [ 1] _ نگاهی کلّی 7
- [ 2] _ بایسته های تعصّب 10
- [ 3] _ از گذشتگان عبرت بگیرید! 12
- [ 4] _ زمینه های مثبتِ عبرت گیری 13
- [ 5] _ زمینه های منفی عبرت گیری 14
- [ 6] _ آزمون ها 15
- [ 7] _ ویژگی های کلّی 19
- [ 8] _ گره گشایی 20
- [ 9] _ دو روی سکّه 21
- [ 10] _ مرور کلّی حکمت علوی 23
- گذری بر دعای مکارم الاخلاق 25
- اشاره 25
- [1 _ بلّغ بإیمانی أکمل الإیمان] 26
- [2_ واجعل یقینی افضل الیقین] 27
- [3_ وانته بنیتی إلی أحسن النیّات] 28
- [4_ و بعملی إلی أحسن الأعمال] 29
- [5 _ و اکفنی ما شغلنی الاهتمام به... فی رزقک] 33
- [6 _ و لا تفتنّی بالنظر] 36
- [7 _ وَ أعزّنی وَ لاتَبلینّی بالکبر] 38
- [8 _ وَ عبّدنی لک وَ لا تُفسد عبادتی بالعجب] 41
- [9 _ وَ اجر لِلنّاس عَلی یدی الخیر وَ لاتمحقه بالم_َنّ] 44
- [10 _ و هب لی معالی الأخلاق و اعصمنی من الفخر] 47
- [11 _ لا ترفعنی فی الناس درجه الّا حططتنی عند نفسی مثلها] 50
- [12 _ و لا تحدّث لی عزّاً ظاهراً الّا أحدثت لی ذلّه باطنه عند نفسی بقدرها] 52
- [13 _ متّعنی بهدی صالح لا استبدل به] 57
- [14 _ و طریقه حقّ لا أزیغ عنها و نیّه رشد لا اشکّ فیها] 61
- [15 _ وَ عَمّرنی ما کان عمری بذله فی طاعتک. فإذا کان عمری مرتعآ للشَّیطان فَاقْبضنی إلیکَ، قبلَ أن یسبق مقتک إلَیَّ أو یستحکم غَضبُکَ عَلَیَّ.] 63
- [16 _ اَللّهُمَّ لاتدع خصلهً تُعاب منّ ی إلّا أصلحتها، و لا عائبهً أُؤَنَّبُ بها إلّا حَسَّنتها، وَ لا أُکرومهً فیَّ ناقصهً إلّا أتممتها.] 68
- [17 _ ابدلنی من بغضهِ أهل الشّنآن المحبّه] 70
- [18 _ وَ من حسد أهل البغی المودَّه] 72
- [19 _ و من ظنّه اهل الصلاح الثقه] 73
- [20 _ وَ من عداوه الادنین الولایه، و من عقوق ذوی الأرحام المبرّه، و من خذلان الأقربین النصره] 76
- [21 _ وَ مِن حُبّ المدارین تصحیح المِقَه و مِن ردّ الملابسین کَرَم العشره و مِن مراره خوف الظّالمین حلاوه الامنه] 80
- [22 _ و اجعل لی یداً علی من ظلمنی و لساناً علی من خاصمنی و ظفراً بمن غاندنی] 83
- [23 _ و هب لی مکراً علی من کایدنی] 83
- [25 _ و تکذیباً لمن قصبنی و سلامه ممّن توعّدنی] 84
- [24 _ و قدره علی من اضطهدنی] 84
- [26 _ و وفّقنی لطاعه من سدّدنی] 85
- [27 _ و متابعه من أرشدنی] 85
- [28 _ و حلّنی بحلیه الصالحین] 89
- [29 _ و ألبسنی زینه المتقین] 90
- [30 _ بسط العدل] 92
- [31 _ کظم الغیظ] 93
- [32 _ إطفاء النائره] 98
- [33 _ ضمّ اهل الفرقه] 100
- [34 _ و اصلاح ذات البین] 103
- [35 _ و افشاء العارفه و ستر العائبه] 106
- [36 _ و لین العریکه] 112
- [37 _ حفض الجناح] 114
- [38 _ و حُسن السیره] 116
- [41 _ و اسبق إلی الفضیله] 119
- [40 _ و طیب المخالفه] 119
- [39 _ و سکون الرّیح] 119
- [43 _ و ترک التعییر] 124
- [44 _ و الافضال علی غیر المستحق] 128
- [45 _ و القول بالحق و إن عزّ] 132
- [46 _ و استقلال الخیر و ان کُثر من قولی و فعلی] 135
- [46 _ و اکمل ذلک لی بدوام الطاعه] 138
- [47 _ و لزوم الجماعه] 140
- [48 _ و رفض اهل البدع و مستعملی الرأی المخترع] 142
- [50 _ و اقوی قوّتک فیّ اذا نصبت] 143
- [49 _ و اجعل اوسع رزقک علیّ اذا کبرت] 143
- [51 _ و لا تبتلینّی بالکسل عن عبادتک] 143
- [52 _ و لا العمی... یا ارحم الراحمین] 147
- [53 _ اللّهم اجعل... عدوک] 148
- [54 _ و ما اجری علی لسانی... احصاءً لمنتک] 157
- [55 _ و لا اظلمن و انت مطیق للدفع عنی، و لا اظلمنّ و انت القادر علی القبض منی] 165
- [56 _ و لا اضلنّ و قد امکنتک هدایتی] 167
- [57 _ وَ لا أطْغَیَنَّ وَ مِنْ عِنْدِکَ وُجْدی] 170
- [58 _ اللهم الی مغفرتک... الّا فضلک] 172
- [59 _ و تفضّل علی] 173
- [60 _ أنْطِقْنی بِالْه_ُدی] 174
- [61 _ وَ ألْهِمْنِی التَّقْوی] 176
- [62 _ وَ وَفِقْنی لِلَّتی هِیَ أزْکی] 181
- [63 _ وَ اسْتَعْمِلْنی بِما هُوَ أرْضی] 185
- [64 _ اَللّهُمَّ اسْلُکْ بِیَ الطَّریقَهَ الْم_ُثْلی] 187
- [65 _ وَ اجْعَلْنی عَلی مِلَّتِکَ أمُوتُ وَ أحْیا] 189
- [66 _ و مَتِّعنی بِالإْقْتِصادِ] 192
- [67 _ و اجعلنی من اهل السداد] 197
- [68 _ و من ادله الرشاد] 200
- [69 _ و من صالحی العباد] 203
- [70 _ وَ ارْزُقْنی فَوْزَ الْم_َعادِ وَ سَلامَهَ الْم_ِرْصادِ] 205
- [71 _ و سلامه المرصاد] 210
- [72 _ اَللّهُمَّ خُذْ لِنَفْسِکَ مِنْ نَفْسی ما یُخَلِّصُها وَ أبْقِ لِنَفْسی مِنْ نَفْسی ما یُصْلِحُها فَإنَّ 211
- [73 _ اَللّهُمَّ أنْتَ عُدَّتی إنْ حَزِنْتُ] 215
- [74 _ وَ أنْتَ مُنْتَجَعی إنْ حُرِمْتُ] 216
- [75 _ وَ بِکَ اسْتِغاثَتی إنْ کَرَثْتُ] 217
- [76 _ وَ عِنْدَکَ مِمّا فاتَ خَلَفٌ وَ لِما فَسَدَ صَلاحٌ وَ فیما أنْکَرْتَ تَغْییرٌ] 218
- [77 _ فامنن علیّ... بالرشاد] 219
- [78 _ وَ اکْفِنی مَؤُنَهَ مَعَرَّهِ الْعِبادِ، وَ هَبْ لی أمْنَ یَوْمِ الْم_َعادِ وَ امْنحْنی حُسْنَ الإْرْشادِ] 219
- [79 _ و توّجنی بالکفایه] 224
- [80 _ و سمنی حسن الولایه، و هب لی صدق الهدایه] 225
- [81 _ و لا تفتنّی بالسعه و امنحنی حسن الدعه] 225
- [82 _ و لا تجعل عیشی کدّا کدّا] 226
- [84 _ فإنّی لا اجعل لک ضدّا و لا ادعو معک ندّا] 227
- [83 _ و لا تردّ دعائی علّی ردّا] 227
- [85 _ و امنعنی من السرف، و حصّن رزقی من التلف] 229
- [86 _ و وفّر ملکتی، بالبرکه فیه] 234
- [87 _ و أصب بی سبیل الهدایه للبر فی ما انفق منه] 234
- [88 _ و اکفنی مؤونه الاکتساب] 237
- [90 _ فلا اشتغل عن عبادتک بالطلب] 238
- [89 _ و ارزقنی من غیر احتساب] 238
- [92 _ اللهم فأطلبنی بقدرتک ما اطلب] 239
- [93 _ و اجرنی بعزتک مما ارهب] 239
- [91 _ و لا احتمل اصرتبعات المکسب] 239
- [94 _ و ارزقنی صحه فی عباده] 244
- [95 _ و فراغا فی زهاده] 246
- [96 _ و علماً فی استعمال] 248
- [97 _ و ورعاً فی اجمال] 250
- [98 _ اللهم اختم بعفوک اجلی] 252
- [99 _ و حقّق فی رجاء رحمتک املی] 254
- [100 _ و سهّل الی بلوغ رضاک سبلی] 255
- [101 _ و حسّن فی جمیع احوالی عملی] 257
- [102 _ نبّهنی لذکرک فی اوقات الغفله] 259
- [103 _ اللهم و صل علی محمد و آله] 262
- [104 _ و آتنا فی الدنیا حسنه و فی الآخره حسنه، و قنی برحمتک عذاب النار] 267
- به پایان آمد این دفتر... 271
می تواند در محضر عدل الاهی به عنوان عاملی جهت خنثی سازی و کفّاره ی گناه محسوب گردد.
این چهار اثر بارز، ارزنده و درخشان که در کلام معصوم برای صلوات برشمرده شده و آن روشی که خود معصومین در مراقبت بر این امر داشته اند، نشان می دهد که صلوات تا چه حدّ کارساز و اثرگذار است. پیشینیان ما با الهام از ائمّه ی معصومین علیهم السلام ، تلاش وافری در این باب از خود ابراز داشته اند.
کتب فراوانی در باب صلوات به رشته ی تحریر درآمده است(1) و برخی
جمع آوری کنندگان احادیث، در مجموعه های حدیثی خویش، بخش هایی را به این موضوع اختصاص داده اند، از آن جمله: بحارالأنوار ج 91، غایه المرام محدّث بحرانی : 310 تا 315، مصباح الهدایه آیه الله سیّد علی بهبهانی: 157 تا 163، تعلیقات احقاق الحق آیه الله مرعشی :3 274 به بعد، :9 524 تا 643.
سخن را در باب صلوات، به ذکر صلواتی پایان می بریم که خواندن آن به ویژه برای نماز جمعه توصیه شده است :
«اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد حَتّی لایَبقی مِنْ صَلَواتکَ شَ یْء. وَ ارْحَم مُحَمَّدآ وَ آلِ مُحَمَّد حَتّی لایَبقی مِنْ رَحْمَتکَ شَ یْء. وَ بارک عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد حَتّی لایبقی مِن بَرَکاتکَ شَ یْء. وَ سَلِّم عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد حَتّی لایبقی مِنْ سَلامکَ شَ یْء.»(2)
«خدایا! بر محمّد و آل محمّد درود فرست تا آنجا که هیچ چیز از صلواتت باقی نماند. و بر محمّد و آل محمّد رحمت فرست تا آنجا که هیچ چیز از رحمتت باقی نماند. و بر محمّد و آل محمّد برکت فرست تا آنجا که هیچ چیز از برکتت باقی نماند و بر محمّد و آل محمّد سلام فرست تا آنجا که هیچ چیز از سلام حضرتت باقی نماند.»
[104 _ و آتنا فی الدنیا حسنه و فی الآخره حسنه، و قنی برحمتک عذاب النار]
پیش از آن که امام سجّاد علیه السلام دعای مکارم را با جمله ی «وَ قِنی بِرَحْمَتِکَ عَذابَ النّارِ» به پایان آورد، از خداوند می خواهد که: «وَ آتِنا فِ ی الدُّنیا حَسَنَهً وَ فِ ی الاْخِرَهِ حَسَنَهً». بدین سان حضرتش سخن از خیر دنیا و آخرت در میان آورده، از حضرت حق می خواهد تا این هر دو، شامل حال وی شود.
قرآن مجید در ضمن تعلیم شعائر حجّ، به حاجیان یادآور می شود که پس از ادای مناسک حج و آداب و رسوم آن به فراوانی یاد خدا نمایند. سپس می فرماید :
(فَمِنَ النّاسِ مَنْ یَقُولُ: رَبَّنا آتِنا فِ ی الدُّنیا وَ ما لَهُ فِ ی الاْخِرَه مِنْ خَلاقٍ * وَ مِنْهُمْ مَنْ یَقُولُ: رَبَّنا آتِنا فِ ی الدُّنیا حَسَنَهً وَ فِ ی الاْخِرَهِ حَسَنَهً وَ قِنا عَذابَ النّارِ * أُولئِکَ لَهُمْ نَصیبٌ مِمّا کَسَبُوا وَ اللهُ سَریعُ الحِسابِ)(3)
( برخی از مردم هستند که می گویند: خدایا! در دنیا به ما بده. اینان بهره ای از آخرت ندارند. امّا بعضی از آنها می گویند: خدایا! هم در دنیا به ما حسنه بده و هم در آخرت، و ما را از کیفر دوزخ بازدار. اینان را بهره ای است از آنچه به دست آوردند. و خداوند،
1- پیوست کتاب «شرح و فضایل صلوات» نوشته ی احمدبن محمّد الحسینی اردکانی (چاپتهران: انتشارات میقات)، 28 اثر مستقل که در زمینه ی صلوات نگاشته شده، معرّفی گردیده است.
2- بحارالأنوار 87 : 67، ذیل روایت 10 (نقل از مصباح کفعمی).
3- بقره (2): 201 _ 203.