- پیشگفتار 1
- مناجات شعبانیه 7
- بررسی اسناد مناجات شعبانیه 17
- بخش اوّل 21
- اشاره 21
- قسمت اوّل 21
- درود بر پیامبر و خاندان او 22
- نقش صلوات 23
- شیوه درود بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله 24
- قسمت دوم 26
- اشاره 26
- معانی دعا، نداء و نجوی 26
- دعا در اصطلاح شرعی 28
- سه حالت در دعا 28
- توسل 31
- توسل در فرهنگ شیعی 32
- سخنانی از فخر رازی در مورد توسل به پیامبر 34
- دو نمونه از دعای رسول اکرم صلی الله علیه و آله 35
- دو نمونه از دعای امام صادق علیه السلام 36
- تفاوت توسل و دعا 37
- زنده بودن پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نزد خداوند 38
- معنای سمیع و بصیر 40
- اشاره 42
- قسمت سوم 42
- گریز به سوی خداوند 43
- حضور در پیشگاه خداوند 44
- تضرّع در پیشگاه خداوند 45
- خشوع رسول اکرم صلی الله علیه و آله در پیشگاه الوهیّت 47
- خشوع امیرالمؤمنین علیه السلام در محضر خداوند 48
- امید به عنایات پروردگار 49
- قسمت چهارم 50
- اشاره 50
- چرا دعا کنیم؟ 52
- قضا و قدر 54
- قسمت پنجم 54
- اشاره 54
- جبر جهانی و اختیار انسانی 55
- علل و عوامل پیشرفت و سقوط 56
- دعا در پرتو تقدیر 58
- قسمت ششم 60
- اشاره 60
- فقر امکانی 61
- دو معنی برای «الفقر فخری» 62
- اشاره 64
- بخش دوم 64
- حرمان و خذلان 64
- اشاره 66
- خرسندی و خشم پروردگار 66
- بخش سوم 66
- فرو نشاندن خشم 68
- اشاره 70
- بخش چهارم 70
- فاعلیت الهی و قابلیت امکانی 70
- لطف الهی 72
- استعداد نخستین و استعدادهای تابعه 72
- بخش پنجم 74
- اشاره 74
- 1- ترسیم منظره قیامت 75
- 2 - زیبایی توکل 76
- بخش ششم 78
- لازمه بزرگی عفو و بخشش است 78
- اشاره 78
- اعتراف به گناه در پیشگاه خداوند 79
- عقوبت برای چیست؟ 79
- آفتاب لب بام 80
- اعتراف در مقابل غیر خدا 81
- اشاره 82
- سعادت انسان 82
- بخش هفتم 82
- خطر نفس 83
- بخش هشتم 85
- اشاره به نعمتهای الهی 85
- اشاره 85
- اشاره 87
- بخش نهم 87
- امید در دنیا 88
- یأس و قنوط 88
- یک خاطره 89
- جبران جنایت 90
- درمان اضطراب 90
- امید به آخرت 92
- تغییر هویت و اصلاح شخصیت 92
- خاطره ای عبرت انگیز 93
- ایمنی و یأس از خدا 94
- نومیدی و یأس از مردم 95
- بخش دهم 97
- اشاره 97
- ولایت الهی 98
- کفایت الهی 98
- قرب الهی 99
- فضل الهی نه استحقاق بشری 99
- رابطه بین گناه و جهالت 100
- ستّار بودن خداوند 101
- اشاره 101
- بخش یازدهم 101
- حفظ آبروی دیگران 104
- وجوب نهی از منکر و حرمت غیبت 106
- 1 - بذل و بخشش الهی 107
- اشاره 107
- بخش دوازدهم 107
- 3 - اعمال ناقابل انسانی 108
- 2 - گذشت و مغفرت سرمدی 108
- لقاء اللّه 110
- بخش سیزدهم 110
- اشاره 110
- تحلیلی در مورد معنای لقاء 111
- لقاء از نظر لغت 111
- لقاء آخرت 113
- لقاء کفّار 113
- دیدگاه مفسّران 114
- لقاء اللّه چیست؟ 114
- رؤیت الهی 122
- دیدگاه مفسّرین 123
- دیدگاه اخبار 124
- دو نکته در مورد رؤیت الهی 125
- دیدگاه مفسّران 127
- نظر به پروردگار 127
- دیدگاه روایات 130
- تحلیل مرحوم علامه مجلسی 131
- تقابل دو چهره 133
- محرومیت کفّار 135
- لقاء ویژه 137
- شوق دیدار 138
- اشاره 141
- بخش چهاردهم 141
- نیاز انسانی و کرامت الهی 142
- نکاتی در مورد پوزش و اعتذار 143
- اشاره 147
- بخش پانزدهم 147
- دو نکته 148
- بخش شانزدهم 150
- اشاره 150
- 1 - رابطه بین مکرمت و هدایت و پستی و ضلالت 150
- اشاره 150
- دو نوع هدایت 151
- 2 - رابطه بین آبرو و عافیت و فضیحت و گناه 152
- سرمایه زندگی 153
- اشاره 153
- بخش هفدهم 153
- هدف اولیای الهی از زندگی 154
- انحصار ستایش به پروردگار متعال 156
- بخش هجدهم 156
- اشاره 156
- دوام ستایش 157
- گستردگی ستایش 158
- ستایش شایسته 158
- ویژگی نماز 159
- اشاره 160
- مقایسه غنای الهی و نیاز بشری 160
- بخش نوزدهم 160
- عشق و اخلاص امیر مؤمنان 162
- محبت الهی 162
- نور محبت را از من مگیر 163
- خاطره ای از زندان 163
- بخش بیستم 164
- بضاعتی اندک و آرمانی عالی 164
- اشاره 164
- حکمت آفرینش 166
- بخش بیست و یکم 166
- اشاره 166
- بحث فلسفی 167
- اشاره 168
- بخش بیست و دوم 168
- ترسیم دوران غفلت 168
- بخش بیست و سوم 170
- اشاره 170
- یک تحلیل روانی 171
- گرفتاری های گوناگون 171
- اشاره 174
- فروتنی در پیشگاه احدیت 174
- بخش بیست و چهارم 174
- اشاره 176
- بخش بیست و پنجم 176
- 1 - پشیمانی و اعتذار 177
- 2 - درخواست عفو 178
- 3 - عفو الهی نمودی از کرامت اوست 178
- اشاره 179
- بخش بیست و ششم 179
- هر نیرویی از خداوند متعال است 179
- عوامل اجتناب از گناه 180
- عنایت الهی 180
- کرامت ایزدی سبب دوری از گناه است 181
- غفلت و آلودگی 181
- بخش بیست و هفتم 182
- 1 و 2 - دو درخواست و دو ستایش 182
- اشاره 182
- 3 - قرب الهی 183
- 4 - امید انسانی و بذل و بخشش الهی 183
- بخش بیست و هشتم 185
- اشاره 185
- 1 - دلی شیفته 186
- 2 - زبانی صادق 186
- 3 - نگاهی صائب 187
- بخش بیست و نهم 190
- اشاره 190
- 1 - جاودانگی اولیای الهی 191
- 2 - عزّت دوستان خداوند 192
- 3 - شادمانی اولیای الهی 193
- بخش سی ام 195
- 1 - راههای معرفت 195
- اشاره 195
- 2 - تنها اتکال به خدا 197
- حسن ظن به خداوند 198
- بخش سی و یکم 198
- اشاره 198
- بخش سی و دوم 200
- اشاره 200
- درجات اولیا 200
- برترین مردم 201
- اشاره 202
- امام سجاد علیه السلام و نزول باران 202
- 1 - لازمه محبّت الهی 204
- 2 - ثمره اطاعت از پیامبر 204
- اشاره 205
- بخش سی و سوم 205
- وله و شیفتگی در عبادت و یاد خدا 205
- ذکر خفی و ذکر جلی 206
- خواسته های گوناگون 208
- تشرّف به جایگاه قدس پروردگاری 209
- اشاره 211
- همراهی با نیکان 211
- بخش سی و چهارم 211
- نهی از همنشینی با بدان 213
- سخن حضرت مسیح در مورد همنشین 214
- روایاتی در مورد مجالست 214
- داستان جوان نیکی که در اثر مصاحبت با پدر بدرفتار گرفتار غرق شد 216
- موقعیّت خداپسندانه 217
- خشنودی خداوند در چیست؟ 219
- ضعف بشری و قدرت الهی 220
- استغفار اولیای الهی از چیست؟ 221
- اشاره 221
- بخش سی و پنجم 221
- انابه به سوی پروردگار 223
- مالکیت الهی 223
- سهو و غفلت انسانی 224
- بخش سی و ششم 225
- اشاره 225
- کمال انقطاع چیست؟ 226
- انقطاع به سوی پروردگار 226
- ابراهیم اسوه انقطاع 227
- دعایی از امام سجاد علیه السلام 227
- تبتیل در قرآن کریم و دیدگاه مفسّران 228
- اولیای الهی 230
- اشاره 232
- 1 - نورانیت دل 232
- نتیجه انقطاع 232
- 2 - شکافتن حجابهای نورانی 234
- 3 - رسیدن به منبع عظمت 235
- 4 - تمسّک به مقام قدس 235
- بخش سی و هفتم 237
- مقامات سه گانه (نداء، نظر و نجوی) 237
- اشاره 237
- اشاره 237
- 1 - مقام نداء 238
- 2 - مقام نظر 239
- اشاره 239
- 3 - مقام نجوی 240
- عشق به زیبایی و عشق به خداوند 240
- علوم رهبران الهی 241
- روشن بینی اولیای الهی 242
- یک نکته در مورد روان کاوی 242
- اشاره 244
- بخش سی و هشتم 244
- حسن ظن به خداوند 245
- یأس از رحمت الهی 245
- خوف و رجاء 246
- ایمنی از سیاست الهی 246
- دو عامل محرک آدمی 248
- رجاء دروغین 248
- کرم جمیل 249
- اشاره 251
- بخش سی و نهم 251
- خطر گناه 252
- توکل انسانی و گذشت الهی 254
- بخش چهلم 255
- تبدیل بدیها به خوبیها 255
- اشاره 255
- بخش چهل و یکم 257
- اشاره 257
- لقاء اللّه در این جهان 258
- نخستین مانع لقای الهی 259
- اشاره 263
- تشویق و توبیخ 263
- بخش چهل و دوم 263
- بخش چهل و سوم 265
- اشاره 265
- اشاره 265
- بخش اوّل 265
- ابتهال برای چیست؟ 266
- اشاره 267
- 1 - یاد خدا 267
- اشاره 267
- بخش دوم 267
- فراموشی از خداوند سبب فراموشی از خود می شود 268
- تداوم یاد خدا 269
- تداوم یاد خدا در اسلام 270
- 2 - رعایت پیمان الهی 272
- اشاره 273
- شکر و سپاس پروردگاری 273
- شکر و عبادت 277
- کفران نعمت 277
- شکر شایسته 278
- دو خاطره از رسول اکرم صلی الله علیه و آله 278
- اشاره 279
- 2 - سطح انتظار عاقلانه و منطقی 279
- 1 - توجه به نعمتهای الهی 279
- انگیزه شکر 279
- 3 - نگاه به پایین تر از خود 280
- 4 - شناخت عوامل بدیها و کاستیها 280
- شکر و شکوی 281
- شکر عملی 281
- شکرگزاری در سطح کلان کشوری 282
- علت پیشرفت و سقوط کشورها 282
- استخفاف دینی 283
- اشاره 286
- بخش چهل و چهارم 286
- سخنی در مورد نور الهی 288
- نور ابهج کدام است 290
- گفتاری در مورد عرفان 291
- واژه عرفان 292
- عرفان چیست؟ 292
- زبان عرفان 293
- شروط عرفان 293
- دکتر الکسیس کارل در مورد احساس عرفانی می گوید 294
- مدرسه عرفان 295
- کتاب عرفان 295
- دلیل عارف 295
- استاد عرفان 296
- دیدگاه عارف 297
- عشق به کمال مطلق 298
- خواسته عارف 298
- روحیات عارف 299
- کردار عارف 299
- سرانجام عارف 300
- دشمن عارف 300
- خوف و رجاء 301
- توحید و عرفان 301
- بدون تعلق 301
- خوف الهی 302
- بازگشت به دعا 302
- ماهیت ترس 303
- عامل خوف الهی 303
- اصول مرابطه 304
- ثمرات خوف 304
- ابعاد مراقبت 305
- مراقبت دل و مراقبت جوارح 306
- مراقبت انسانی و مراقبت الهی 307
- دو اسم از اسماء حسنای الهی 308
- سخن پایانی 308
- کتابنامه 310
1- اسراء /82.
2- تفسیر مجمع البیان، ج1، ص101؛ تفسیر کبیر، ج3، ص51.
3- عبس /38 - 39.
می باشند) و در مورد گروه دوم می فرماید: «وَ وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ عَلَیْهَا غَبَرَهٌ * تَرْهَقُهَا قَتَرَهٌ»(1) (چهره هایی را در آن روز غبار گرفته، روی آن را تیرگی پوشانده) درباره جمع نخستین می فرماید: «وُجُوهٌ یُوْمَئِذٍ نَاضِرَهٌ * اِلی رَبِّهَا نَاظِرَهٌ»(2) (چهره هایی در آن روز می درخشند، به پروردگارشان می نگرند) و در مورد جمعیت دوم می فرماید: «وَوُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ بَاسِرَهٌ»(3) (چهره هایی در آن روز عبوس و غمگین است).
و نیز می فرماید: «وَ لَوْ تَری اِذِ الْمُجْرِمُونَ ناکِسُوا رُؤُسِهِمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ»(4) (اگر ببینی گناهکاران را که سرهای خود را در نزد پروردگارشان به زیر انداخته اند)!
گروه نخست می گویند: «اَلْحَمْدُ للّه ِِ الَّذِی اَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ»(5) (سپاس خداوندی راست که حزن و اندوه را از ما برطرف ساخت).
و گروه دوم می گویند: «یا حَسْرَتا عَلی ما فَرَّطْتُ فِی جَنبِ اللّه»(6) (افسوس بر آن که در پیشگاه الوهیت کوتاهی ورزیدم).
تقابل دو چهره به صورت عالی ترین نمایش هنری در موارد متعددی در کتاب الهی ترسیم شده و بهترین آموزشهای ایمانی و اخلاقی را در بر دارد.
محرومیت کفّار
لقاء با رؤیت و نظر حتی با رؤیت و نظر باطنی تفاوت دارد، از نظر قرآن کریم لقاء شامل غیر مؤمن هم می شود ولی نظر فقط مربوط به مؤمنان است همچنان که فرمود: «وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَاضِرَهٌ * اِلی رَبِّهَا نَاظِرَهٌ» ولی کفّار در حجاب هستند و آن گاه که قیامت به نور پروردگار منور و تابنده می گردد(7) محروم می باشند که می فرماید: «کَلاّ اِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ
یَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُون»(8) (مطلب آنچنان نیست که آنها می پندارند آنها از (دیدار) پروردگارشان در حجاب هستند).