جلوه گاه عرفان: شرح مناجات شعبانیه صفحه 265

1- محمّد صلی الله علیه و آله /15.

بخش چهل و سوم

اشاره

«اِلهی فَلَکَ اَسْئَلُ وَ اِلَیْکَ اَبْتَهلُ وَ اَرْغَبُ وَ اَسئَلُکَ اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَجْعَلَنِی مِمَّنْ یُدیمُ ذِکْرَکَ وَ لا یَنْقُضُ عَهْدَکَ وَ لا یَغْفُلُ عَنْ شُکْرِکَ وَ لا یَسْتَخِفُّ بِاَمْرِکَ».

ترجمه

معبودم! بنابراین تنها از تو خواستارم و تنها در پیشگاه تو تضرّع و زاری دارم و درخواست دارم که بر محمّد و خاندانش درود فرستی و مرا از افرادی قرار دهی که به ذکر تو ادامه می دهند و پیمان تو را نمی شکنند و از شکرگزاری تو غفلت نمی ورزند و دستور تو را خوار و سبک نمی شمارند.

واژه ها

اَبْتَهِلُ: تضرّع می کنم، از بهل گرفته شده است.

اَرْغَبُ اِلَیْکَ: زاری می کنم به تو، خواهش می کنم از تو.

شرح

این عبارت را می توان به دو بخش تقسیم کرد که در هر بخشی نکاتی نهفته است:

بخش اوّل

اشاره

1 - امام علیه السلام پس از آن که بیان داشت که در مقابل شداید و مشکلات تنها لطف و