- پیشگفتار 1
- مناجات شعبانیه 7
- بررسی اسناد مناجات شعبانیه 17
- بخش اوّل 21
- قسمت اوّل 21
- اشاره 21
- درود بر پیامبر و خاندان او 22
- نقش صلوات 23
- شیوه درود بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله 24
- معانی دعا، نداء و نجوی 26
- اشاره 26
- قسمت دوم 26
- سه حالت در دعا 28
- دعا در اصطلاح شرعی 28
- توسل 31
- توسل در فرهنگ شیعی 32
- سخنانی از فخر رازی در مورد توسل به پیامبر 34
- دو نمونه از دعای رسول اکرم صلی الله علیه و آله 35
- دو نمونه از دعای امام صادق علیه السلام 36
- تفاوت توسل و دعا 37
- زنده بودن پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نزد خداوند 38
- معنای سمیع و بصیر 40
- اشاره 42
- قسمت سوم 42
- گریز به سوی خداوند 43
- حضور در پیشگاه خداوند 44
- تضرّع در پیشگاه خداوند 45
- خشوع رسول اکرم صلی الله علیه و آله در پیشگاه الوهیّت 47
- خشوع امیرالمؤمنین علیه السلام در محضر خداوند 48
- امید به عنایات پروردگار 49
- اشاره 50
- قسمت چهارم 50
- چرا دعا کنیم؟ 52
- اشاره 54
- قضا و قدر 54
- قسمت پنجم 54
- جبر جهانی و اختیار انسانی 55
- علل و عوامل پیشرفت و سقوط 56
- دعا در پرتو تقدیر 58
- قسمت ششم 60
- اشاره 60
- فقر امکانی 61
- دو معنی برای «الفقر فخری» 62
- بخش دوم 64
- حرمان و خذلان 64
- اشاره 64
- بخش سوم 66
- اشاره 66
- خرسندی و خشم پروردگار 66
- فرو نشاندن خشم 68
- فاعلیت الهی و قابلیت امکانی 70
- اشاره 70
- بخش چهارم 70
- استعداد نخستین و استعدادهای تابعه 72
- لطف الهی 72
- بخش پنجم 74
- اشاره 74
- 1- ترسیم منظره قیامت 75
- 2 - زیبایی توکل 76
- اشاره 78
- لازمه بزرگی عفو و بخشش است 78
- بخش ششم 78
- عقوبت برای چیست؟ 79
- اعتراف به گناه در پیشگاه خداوند 79
- آفتاب لب بام 80
- اعتراف در مقابل غیر خدا 81
- اشاره 82
- بخش هفتم 82
- سعادت انسان 82
- خطر نفس 83
- اشاره 85
- اشاره به نعمتهای الهی 85
- بخش هشتم 85
- بخش نهم 87
- اشاره 87
- امید در دنیا 88
- یأس و قنوط 88
- یک خاطره 89
- جبران جنایت 90
- درمان اضطراب 90
- تغییر هویت و اصلاح شخصیت 92
- امید به آخرت 92
- خاطره ای عبرت انگیز 93
- ایمنی و یأس از خدا 94
- نومیدی و یأس از مردم 95
- بخش دهم 97
- اشاره 97
- ولایت الهی 98
- کفایت الهی 98
- قرب الهی 99
- فضل الهی نه استحقاق بشری 99
- رابطه بین گناه و جهالت 100
- اشاره 101
- بخش یازدهم 101
- ستّار بودن خداوند 101
- حفظ آبروی دیگران 104
- وجوب نهی از منکر و حرمت غیبت 106
- 1 - بذل و بخشش الهی 107
- اشاره 107
- بخش دوازدهم 107
- 3 - اعمال ناقابل انسانی 108
- 2 - گذشت و مغفرت سرمدی 108
- بخش سیزدهم 110
- لقاء اللّه 110
- اشاره 110
- لقاء از نظر لغت 111
- تحلیلی در مورد معنای لقاء 111
- لقاء آخرت 113
- لقاء کفّار 113
- لقاء اللّه چیست؟ 114
- دیدگاه مفسّران 114
- رؤیت الهی 122
- دیدگاه مفسّرین 123
- دیدگاه اخبار 124
- دو نکته در مورد رؤیت الهی 125
- دیدگاه مفسّران 127
- نظر به پروردگار 127
- دیدگاه روایات 130
- تحلیل مرحوم علامه مجلسی 131
- تقابل دو چهره 133
- محرومیت کفّار 135
- لقاء ویژه 137
- شوق دیدار 138
- بخش چهاردهم 141
- اشاره 141
- نیاز انسانی و کرامت الهی 142
- نکاتی در مورد پوزش و اعتذار 143
- بخش پانزدهم 147
- اشاره 147
- دو نکته 148
- اشاره 150
- 1 - رابطه بین مکرمت و هدایت و پستی و ضلالت 150
- اشاره 150
- بخش شانزدهم 150
- دو نوع هدایت 151
- 2 - رابطه بین آبرو و عافیت و فضیحت و گناه 152
- بخش هفدهم 153
- سرمایه زندگی 153
- اشاره 153
- هدف اولیای الهی از زندگی 154
- انحصار ستایش به پروردگار متعال 156
- بخش هجدهم 156
- اشاره 156
- دوام ستایش 157
- گستردگی ستایش 158
- ستایش شایسته 158
- ویژگی نماز 159
- مقایسه غنای الهی و نیاز بشری 160
- اشاره 160
- بخش نوزدهم 160
- عشق و اخلاص امیر مؤمنان 162
- محبت الهی 162
- خاطره ای از زندان 163
- نور محبت را از من مگیر 163
- اشاره 164
- بضاعتی اندک و آرمانی عالی 164
- بخش بیستم 164
- بخش بیست و یکم 166
- اشاره 166
- حکمت آفرینش 166
- بحث فلسفی 167
- ترسیم دوران غفلت 168
- بخش بیست و دوم 168
- اشاره 168
- اشاره 170
- بخش بیست و سوم 170
- گرفتاری های گوناگون 171
- یک تحلیل روانی 171
- اشاره 174
- بخش بیست و چهارم 174
- فروتنی در پیشگاه احدیت 174
- اشاره 176
- بخش بیست و پنجم 176
- 1 - پشیمانی و اعتذار 177
- 3 - عفو الهی نمودی از کرامت اوست 178
- 2 - درخواست عفو 178
- اشاره 179
- هر نیرویی از خداوند متعال است 179
- بخش بیست و ششم 179
- عنایت الهی 180
- عوامل اجتناب از گناه 180
- کرامت ایزدی سبب دوری از گناه است 181
- غفلت و آلودگی 181
- بخش بیست و هفتم 182
- 1 و 2 - دو درخواست و دو ستایش 182
- اشاره 182
- 4 - امید انسانی و بذل و بخشش الهی 183
- 3 - قرب الهی 183
- بخش بیست و هشتم 185
- اشاره 185
- 2 - زبانی صادق 186
- 1 - دلی شیفته 186
- 3 - نگاهی صائب 187
- بخش بیست و نهم 190
- اشاره 190
- 1 - جاودانگی اولیای الهی 191
- 2 - عزّت دوستان خداوند 192
- 3 - شادمانی اولیای الهی 193
- بخش سی ام 195
- 1 - راههای معرفت 195
- اشاره 195
- 2 - تنها اتکال به خدا 197
- حسن ظن به خداوند 198
- بخش سی و یکم 198
- اشاره 198
- اشاره 200
- درجات اولیا 200
- بخش سی و دوم 200
- برترین مردم 201
- اشاره 202
- امام سجاد علیه السلام و نزول باران 202
- 1 - لازمه محبّت الهی 204
- 2 - ثمره اطاعت از پیامبر 204
- اشاره 205
- بخش سی و سوم 205
- وله و شیفتگی در عبادت و یاد خدا 205
- ذکر خفی و ذکر جلی 206
- خواسته های گوناگون 208
- تشرّف به جایگاه قدس پروردگاری 209
- اشاره 211
- همراهی با نیکان 211
- بخش سی و چهارم 211
- نهی از همنشینی با بدان 213
- روایاتی در مورد مجالست 214
- سخن حضرت مسیح در مورد همنشین 214
- داستان جوان نیکی که در اثر مصاحبت با پدر بدرفتار گرفتار غرق شد 216
- موقعیّت خداپسندانه 217
- خشنودی خداوند در چیست؟ 219
- ضعف بشری و قدرت الهی 220
- بخش سی و پنجم 221
- اشاره 221
- استغفار اولیای الهی از چیست؟ 221
- مالکیت الهی 223
- انابه به سوی پروردگار 223
- سهو و غفلت انسانی 224
- اشاره 225
- بخش سی و ششم 225
- انقطاع به سوی پروردگار 226
- کمال انقطاع چیست؟ 226
- دعایی از امام سجاد علیه السلام 227
- ابراهیم اسوه انقطاع 227
- تبتیل در قرآن کریم و دیدگاه مفسّران 228
- اولیای الهی 230
- 1 - نورانیت دل 232
- اشاره 232
- نتیجه انقطاع 232
- 2 - شکافتن حجابهای نورانی 234
- 4 - تمسّک به مقام قدس 235
- 3 - رسیدن به منبع عظمت 235
- مقامات سه گانه (نداء، نظر و نجوی) 237
- اشاره 237
- بخش سی و هفتم 237
- اشاره 237
- 1 - مقام نداء 238
- 2 - مقام نظر 239
- اشاره 239
- 3 - مقام نجوی 240
- عشق به زیبایی و عشق به خداوند 240
- علوم رهبران الهی 241
- یک نکته در مورد روان کاوی 242
- روشن بینی اولیای الهی 242
- بخش سی و هشتم 244
- اشاره 244
- یأس از رحمت الهی 245
- حسن ظن به خداوند 245
- خوف و رجاء 246
- ایمنی از سیاست الهی 246
- دو عامل محرک آدمی 248
- رجاء دروغین 248
- کرم جمیل 249
- بخش سی و نهم 251
- اشاره 251
- خطر گناه 252
- توکل انسانی و گذشت الهی 254
- بخش چهلم 255
- اشاره 255
- تبدیل بدیها به خوبیها 255
- بخش چهل و یکم 257
- اشاره 257
- لقاء اللّه در این جهان 258
- نخستین مانع لقای الهی 259
- تشویق و توبیخ 263
- اشاره 263
- بخش چهل و دوم 263
- بخش چهل و سوم 265
- اشاره 265
- اشاره 265
- بخش اوّل 265
- ابتهال برای چیست؟ 266
- 1 - یاد خدا 267
- بخش دوم 267
- اشاره 267
- اشاره 267
- فراموشی از خداوند سبب فراموشی از خود می شود 268
- تداوم یاد خدا 269
- تداوم یاد خدا در اسلام 270
- 2 - رعایت پیمان الهی 272
- شکر و سپاس پروردگاری 273
- اشاره 273
- شکر و عبادت 277
- کفران نعمت 277
- دو خاطره از رسول اکرم صلی الله علیه و آله 278
- شکر شایسته 278
- اشاره 279
- انگیزه شکر 279
- 1 - توجه به نعمتهای الهی 279
- 2 - سطح انتظار عاقلانه و منطقی 279
- 4 - شناخت عوامل بدیها و کاستیها 280
- 3 - نگاه به پایین تر از خود 280
- شکر عملی 281
- شکر و شکوی 281
- شکرگزاری در سطح کلان کشوری 282
- علت پیشرفت و سقوط کشورها 282
- استخفاف دینی 283
- بخش چهل و چهارم 286
- اشاره 286
- سخنی در مورد نور الهی 288
- نور ابهج کدام است 290
- گفتاری در مورد عرفان 291
- واژه عرفان 292
- عرفان چیست؟ 292
- شروط عرفان 293
- زبان عرفان 293
- دکتر الکسیس کارل در مورد احساس عرفانی می گوید 294
- مدرسه عرفان 295
- دلیل عارف 295
- کتاب عرفان 295
- استاد عرفان 296
- دیدگاه عارف 297
- خواسته عارف 298
- عشق به کمال مطلق 298
- روحیات عارف 299
- کردار عارف 299
- دشمن عارف 300
- سرانجام عارف 300
- توحید و عرفان 301
- خوف و رجاء 301
- بدون تعلق 301
- بازگشت به دعا 302
- خوف الهی 302
- عامل خوف الهی 303
- ماهیت ترس 303
- ثمرات خوف 304
- اصول مرابطه 304
- ابعاد مراقبت 305
- مراقبت دل و مراقبت جوارح 306
- مراقبت انسانی و مراقبت الهی 307
- سخن پایانی 308
- دو اسم از اسماء حسنای الهی 308
- کتابنامه 310
بخش پنجم
اشاره
«اِلهِی کَأَنِّی بِنَفْسِی واقِفَهٌ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ قَدْ أَظَلَّها حُسْنُ تَوَکُّلِی عَلَیْکَ فَقُلْتَ ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَ تَغَمَّدْتَنی بِعَفْوِکَ».
ترجمه
معبودم! گویا با تمام وجودم در پیشگاه تو ایستاده ام در حالی که سایه حسن اعتماد به تو بر سرم افتاده است. آنچه خودت شایسته آن هستی به من فرموده و عفو وبخشش تو سراپای مرا فرا گرفته است.
واژه ها
ظلّ: سایه.
تغمّد: فرا گرفتن، پوشاندن، اصلاح کردن. اقرب الموارد می گوید: غمد الشی ء: ستره و غطَّاهُ و - الامر: اصلحه. غمده: ستر ما کان منه و غطَّی عیوبه. تَغَمَّدَ فُلانا: ستر ما کان منه، تغمّد اللّه فلانا برحمته: غمرهُ بها(1).
توکل:
اعتماد کردن، واگذار کردن - توکُّل از ماده وَکل گرفته شده است، وَکل بر وزن فَلْس.
راغب گوید: توکل دو نوع است.گویند: «توکلت لفلان»؛ یعنی قبول وکالت از او کردم