دعا و اسرار اجابت صفحه 61

حضرت موسی دعا کرد و او شفا پیدا کرد. بلند شد راه افتاد. بعد از مدتی حضرت موسی در یک محلی کاری داشتند. دیدند جمعیت و سر و صداست. پرسیدند: چه خبر است؟ گفتند: یک نفر آدم کشته است. ولی دم او حکم قصاص را گرفته، می خواهند او را قصاص کنند. آمدند دیدند همان فرد فلج است.

یعنی آن انسان فلجی که پا نداشت، استعداد و ظرفیت در او نبود تا انسان خوبی باشد. نفس اماره او چموشی داشت. خدا با ابتلائات او را رام کرده بود.

یک بزرگی فرمود: نفس های ما با ابتلائات و فشارهایی که می بیند می خوابد، زمین می خورد تا طغیان و یاغی گری نکند.

بلای دوست

مرحوم آیت الله بهاء الدینی فرمودند: نفس من خیلی قوی بود. از جوانی همیشه بیمار بودم. امام رحمه الله می فرمودند: من هر چه به یاد دارم شما بیمار بودید. فرمودند: این صلاح من بوده، حکمت بوده، لطف خدا بوده است.

این بلای دوست تطهیر شماست

علم او بالای تدبیر شماست

خدا می داند در ابتلائات چقدر نعمت و لطف و عنایت نهفته است.امام عسکری علیه السلام می فرماید:

ما من بلبیه إلا و لله فیها نعمه تحیط بها؛ (1)

هیچ بلایی نیست جز این که خداوند درون آن نعمتی قرار داده است که آن بلا آن را احاطه کرده است!