- مقدمه: 1
- اشاره 10
- * اسماء حسنی چیست؟ 11
- به اجابت دعا خوش گمان باشد. 15
- در دعا تضرع و ابتهال داشته باشد. 15
- اهمیت دعا را بداند و آن را کم نشمارد. 15
- با خوف و طمع دعا کنند. 16
- یقین به اجابت دعا داشته باشد. 16
- با اخلاص دعا نماید وحضور قلب داشته باشد. 16
- در دعا بلند نظر باشد. 16
- هنگام دعا امید به غیر خدا نداشته باشد. 16
- روز جمعه 17
- شب قدر و شب های احیا 17
- روز عرفه 17
- بین الطلوعین 18
- هنگام وزش باد، بارش باران، اذان ظهر و ریختن اولین قطره خون شهید. 18
- وقت نماز عشاء 19
- سرزمین عرفات 19
- یک سوم آخر شب 19
- مسجد الحرام و کعبه 20
- مساجد 20
- اشاره 21
- زیر گنبد سید الشهداء 21
- رو به قبله دعا کردن 21
- * اجابت به تدریج و به وسیله اسباب 23
- * گاهی مصلحت در تاخیر استجابت است 24
- الف) عوامل نظری و اعتقادی 26
- ارزش دعای خود را کم نداند وکوچک نشمارد. 26
- حسن ظن به اجابت خدا داشته باشد. 26
- فقط خداوند را بخواند. 27
- ب) عوامل عملی و رفتاری 27
- با نام خدا شروع کند. 27
- ایمان داشته باشد. 27
- پس از نماز 28
- وفای به عهد الهی نماید. 28
- دعا برای دیگران 29
- انجام عمل صالح ونیک 29
- حلال بودن غذا و طهارت باطن 29
- باصلوات بر پیامبر و اهل بیت شروع شود 30
- توبه 30
- اشاره 31
- گناه و معصیت 34
- استجابت دعا خلاف حکمت الهی باشد 35
- کفر به خدا و رسول خدا 35
- مطابقت نداشتن دعا با خیر و شر انسان 35
- خداوند دوست دارد صدای دعای بنده خویش را بشنود. 36
- عدم سلامت نیّت 36
- اشاره 45
- «انتخاب راه» 45
خواسته تان را به بهترین نحو بیابید خداوند هرگز خلاف وعده نمی کند.(1)
8- عوامل استجابت دعا
الف) عوامل نظری و اعتقادی
ارزش دعای خود را کم نداند وکوچک نشمارد.
قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ : «إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی... وَ أَخْفَی إِجَابَتَهُ فِی دَعْوَتِهِ فَلَا تَسْتَصْغِرَنَّ شَیْئاً مِنْ دُعَائِهِ فَرُبَّمَا وَافَقَ إِجَابَتَهُ وَ أَنْتَ لَا تَعْلَم»(2)
وخداوند اجابت کردن خود را در دعای بنده اش قرار داده است، بنا براین چیزی از دعاوخواندن او را کوچک نشمار بسا که مورد اجابت او قرار گیرد و تو نمی دانی.
حسن ظن به اجابت خدا داشته باشد.
قَالَ الصَّادِقُ :«إِذَا دَعَوْتَ فَظُنَّ أَنَّ حَاجَتَکَ بِالْبَابِ»(3)
هر گاه دعا کردی، گمانت این باشد که حاجتت نزد در آماده و حاضر است.
«فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَهَ الدَّاعِ»(4)
من نزدیکم! دعای دعا کننده را، به هنگامی که مرا می خواند، پاسخ می گویم!
1- - از روزنامه اعتدال به نقل از کتاب معارفی از قرآن آیت الله دستغیب
2- - ]خصال صدوق/ ج1/ ص209[
3- - ]کافی/ ج2/ ص473[
4- - (بقره/186)