دعا: زبان راز و نیاز در قرآن (تفسیر دعاهای قرآنی) صفحه 27

حضور قلب در دعا داشته باشد.

قَالَ الصَّادِقُ :«إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لا یَسْتَجِیبُ دُعَاءً بِظَهْرِ قَلْبٍ سَاهٍ فَإِذَا دَعَوْتَ فَأَقْبِلْ بِقَلْبِکَ ثُمَّ اسْتَیْقِنْ بِالاجَابَهِ»(1)

خداوند متعال دعائی که از دلی غافل سرزند مستجاب نخواهد کرد، پس هر گاه خواستی دعا کنی، با (حضور) قلبت به او روی بیاور، آنگاه یقین به اجابتش داشته باش.

ایمان داشته باشد.

«وَ یَسْتَجِیبُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ»(2)

و درخواست کسانی را که ایمان آورده و کارهای نیک انجام داده اند می پذیرد.

از روی ترس و طمع دعا کند.

«وَ ادْعُوهُ خَوْفاً وَ طَمَعاً»(3)

و او را با بیم و امید بخوانید!

فقط خداوند را بخواند.

برای اجابت دعا فقط خداوند را بخوانید: «ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ»(4)

ب) عوامل عملی و رفتاری

با نام خدا شروع کند.

قَالَ رَسُولُ اللَّه: «لا یُرَدُّ دُعَاءٌ أَوَّلُهُ بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ»(5)

1- - ]کافی/ج2/ص473[
2- - (شوری/26)
3- - (اعراف/56)
4- - (غافر/60)
5- - ]الدعوات راوندی/ ص52[