دعا: زبان راز و نیاز در قرآن (تفسیر دعاهای قرآنی) صفحه 37

ای یا مخلص که نالد در دعا تا رود دود خلوصش تا سما

تا رود بالای این سقف برین بوی مجم-ر از انینُ المُذنِبین

پس ملائک با خدا نالند زار کای مجیب هر دعا، وی مستجار

بنده ی مؤمن تضرع می کند او نمی داند به جز تو مستَند

تو عطا بیگانگان را می دهی از تو دارد آرزو هر مشتهی

حق بفرماید که نز خواریّ اوست عینِ تأخیر عطا، یاریّ اوست

حاجت آوردش ز غفلت سوی من آن کشیدش موکشان در کوی من

گر برآرم حاجتش او وا رود هم در آن بازیچه مست غرق شود

گرچه می نالد به جان یا مستجار دل شکسته، سینه خسته، گو بزار

خوش همی آید مرا آواز او وآن خدایا گفتن و آن راز او

گرچه حق آن است که بگوییم هیچ دعایی نیست مگر اینکه مستجاب می شود چون خداوند بدون قید و شرط می فرماید: «ادْعُونی أَسْتَجِبْ لَکُمْ»(1) مرا بخوانید تا (دعای) شما را بپذیرم. باید توجه داشته باشید که خداوند؛

الف) بخشنده است. ب) همه چیز از آن اوست. ج) بر همه چیز قدرت دارد. د) انسان را دوست می دارد.

ولی اساس کارهای خداوند بر حکمت و مصلحت است. پس بهتر است با توجه به روایات در باب استجابت دعا چنین جمع بندی کنیم که:

الف) خداوند بر اساس حکت آنچه را می خواهی می دهد.

ب) گاهی صلاح نیست، مشابه آن را می دهد.

ج) گاهی صلاح نیست، معادل آن بلا و گرفتاری را از انسان دور می کند.