ادعیه و زیارات مهدوی صفحه 21

- خداوند متعال درباره رسول خود می فرماید:

((فَکَیْفَ إِذا جِئْنا مِنْ کُلِّ أُمَّهٍ بِشَهیدٍ وَ جِئْنا بِکَ عَلی هؤُلاءِ شَهیداً؛ حال آن ها چگونه است؟ آن روزی که از هر امتی، شاهد و گواهی (بر اعمالشان) می آوریم، و تو را نیز بر آنان گواه خواهیم آورد؟)).(1)

اگر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بخواهد گواهی بر همه گواهان امت ها باشد، آیا جز در پرتو حیاتی والا امکان پذیر است؟!

نتیجه سخن اینکه با توجه به آنچه گذشت، توسل به حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم و شفیع قرار دادن ایشان پس از رحلت و همچنین اهل بیت علیهم السلام که به حکم حدیث ثقلین و حدیث منزلت(2)

شئون و وظایف ایشان را بر عهده دارند، امری مشروع و در جهت توحید است؛ زیرا آنان این امور را به فرمان الهی انجام می دهند.

8. لزوم ارتباط با اهل بیت علیهم السلام

خداوند فرمود:

((قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبی؛ (به مردم)بگو: من هیچ پاداشی از شما بر رسالتم درخواست نمی کنم جز دوست داشتن نزدیکانم [اهل بیتم])).(3)

به راستی چرا پیامبر اسلام چنین اجری درخواست کردند؟!

آیا مسأله فقط یک مقوله عاطفی و احساسی است؟! و آیا برای خود درخواست اجر و پاداش نمودند؟

در آیه دیگری پاسخ به این سؤال آمده است:

((قُلْ ما سَأَلْتُکُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَکُمْ إِنْ أَجْرِیَ إِلاَّ عَلَی اللَّهِ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ شَهید؛ بگو: هر اجر و پاداشی از شما خواسته ام، برای خود

1- نساء:41.
2- مسلم، صحیح، ص941، کتاب فضائل الصحابه، باب4؛ ترمذی، صحیح، ص991؛ کتاب المناقب، باب32.
3- شوری:23.