صحیفه مهدیه با نگاهی روان شناختی صفحه 17

چون خدا خواهد که یاریمان کند

میل ما را جانب زاری کند

ای خنک چشمی که آن گریان اوست

ای همایون دل که آن بریان اوست

آخِر هر گریه آخِر خنده ای است

مرد آخربین مبارک بنده ای است

هر کجا آبِ روان سبز بود

ه-ر ک-جا اش--کی دوان رح--مت ش-ود (1)

بنابراین، حال که بنده توفیق قرب و انس با خدا را یافته می تواند از خدا مقام رضا را بخواهد و به دعای اجابت شدگانی مانند شفای ایوب، نجات موسی از دریا، نجات یونس از دل نهنگ و غیره توجه ویژه کند و قدرت خدا را در این نمونه ها ببیند و با توسل به ائمه به خصوص امام زمان روحی و ارواحنا له الفدا و انجام وظایف کار خود را به خدا واگذار نماید و از او بخواهد عاقبت نیک همراه با مقام قرب و رضا برای او رقم بزند.

ب) نگرش سازی و تثبیت وتغییر نگرش با دعا

اشاره

در نگاه جدید به دعا؛ دعا یک روش نگرش ساز می باشد که باورهای نیایشگر در موضوعات متعدد را شکل می دهد، اگر نیایشگر استمرار در دعا داشته و به مفاهیم آن توجه کند می تواند نگرشهای خود را به واسطه دعا تثبیت نماید. برای تبیین بیشتر این بحث موضوعاتی مانند چیستی نگرش، چگونگی شکل گیری نگرش، راهبردهای تغییر نگرش، ویژگی های نگرش، نگرش سازی با دعا و تثبیت نگرش با دعا مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

1. چیستی نگرش

برخی ازروانشناسان اجتماعی، نگرش را موضوع اصلی این علم می دانند. نگرش مرکب از سه عنصرشناختی، احساسی یا عاطفی و رفتاری یا آمادگی برای عمل می باشد. جزء شناختی نگرش شامل اطلاعاتی است که از موضوعی داریم، پس نگرش ما محدود به شناخت ما می شود. مثلا می دانیم ملائک وجود دارند، اما دانشی از اینکه چه هستند و چه می کنند نداریم؛ پس نگرش ما فقط به وجود ملائک مربوط می شود. جزء احساسی یا عاطفی نگرش شامل ارزشیابی ما از موضوع است، اینکه چیزی خوشایند ما باشد یا نه؛ مثلا فردی تحصیل دانشگاهی را دوست دارد