- درنگ و درایتی بر عرفان اسلامی و عرفان های کاذب نوظهور 1
- آب و سراب 1
- عرفان دینی و غیردینی 3
- اشاره 3
- اشاره 6
- عرفان چیست؟ 7
- عارف کیست؟ 8
- عرفان در آموزه های شیعی 12
- رو به سوی او 14
- عرفان واره ها 19
- معیار های بازشناسی عرفان و شبه عرفان 21
- اشاره 21
- معنویت و معنای آن 25
- اشاره 30
- اشاره 34
- 1.2. معنویت در اندیشۀ اسلامی 34
- 1.2.1. معنویت منفی و راه ایجاد آن 43
- 2.2.1. بندگی خدا؛ راه اصلاح درون 48
- اشاره 52
- 2.2. علل گرایش و گسترش عرفان های کاذب و جنبش های معنویت گرا یا نوپدید دینی در شرق، به خصوص ایران 54
- 2.3. سلوک صادق و کاذب 58
- نتیجه گیری 62
- برای مطالعه بیشتر 63
معنویت و معنای آن
معنویت که مصدر جعلی معنوی است، در زبان فارسی استعمال های مختلفی دارد: حقیقی، راست، اصلی، ذاتی، مطلق. همچنین: روحانی در مقابل جسمانی و مادی و صوری؛ باطنی در مقابل ظاهری و همین طور معناهایی که فقط با قلب شناخته می شود و زبان را از آن بهره ای نیست.(1)
نکتۀ مهم این است که معنویت با کاربرد امروزی آن، در کتاب های لغت و فرهنگ ها و متون دینی قرون اولیۀ اسلام، یافت نشده و واژه ای جدید محسوب می شود. در انگلیسی نیز برای این مفهوم از واژۀ spirituality استفاده شده که از واژۀ spirit (روح) مشتق شده و دلالت بر حقایق غیرجسمانی و غیرمادی دارد که در تضاد با منافع و علایق دنیوی قرار
1- . دهخدا، لغت نامۀ دهخدا، ج 14، ص 21191، ذیل واژۀ معنی.